Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 1 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. Z. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 22 grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez ustanowienie radcy prawnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 24 lipca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę T. Z. na opisaną decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...].

Wnioskiem z dnia 17 sierpnia 2009 r., złożonym na urzędowym formularzu PPF, skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie radcy prawnego.

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

Stosownie do przepisu art. 246 § 3 P.p.s.a., adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego można ustanowić dla strony, która nie zatrudnia lub nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Nie dotyczy to adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ustanowionego na podstawie przepisów o prawie pomocy.

W świetle powołanych uregulowań przyznaje się prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika, jeżeli wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, oraz gdy nie pozostaje w stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym.

Zatem to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.

Na podstawie złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz dokumentów przedłożonych w odpowiedzi na wezwanie z dnia 19 sierpnia 2009 r. (kopii orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, rocznego obliczenia podatku przez organ rentowy za 2008 r., odcinka przekazu pocztowego renty za miesiąc czerwiec br., dodatkowego oświadczenia wnioskodawcy) ustalono, że źródłem dochodu skarżącego jest renta z tytułu niezdolności do pracy w miesięcznej wysokości 2 453,12 zł brutto (1 587,16 zł netto). Osiągnięty w 2008 r. dochód z tego tytułu wyniósł 27 462,74 zł. Wnioskodawca został uznany przez lekarza orzecznika ZUS za całkowicie niezdolnego do pracy oraz samodzielnej egzystencji, nie posiada on nieruchomości, oszczędności, papierów wartościowych ani przedmiotów o wartości powyżej 3 000 euro.

W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, iż pozostaje pod opieką rodziny ze względu na zły stan zdrowia. Miesięczne wydatki na zakup leków określił na 600 zł, zaś pozostałe środki przeznacza na utrzymanie. W dodatkowym oświadczeniu z dnia 22 sierpnia 2009 r. wnioskodawca sprecyzował, że od początku br. poniósł wydatki związane z zakupem leków w łącznej kwocie 420,27 zł, zaś czynsz za zajmowany lokal wynosi 300 zł miesięcznie. Ponadto podał, że nie posiada rachunków bankowych i nie korzysta obecnie z jakichkolwiek form pomocy społecznej.

Pomimo istniejących rozbieżności w oświadczeniach skarżącego co do wysokości wydatków poniesionych na zakup leków, takie okoliczności faktyczne jak całkowita niezdolność do pracy oraz samodzielnej egzystencji skarżącego, wysokość i źródło uzyskiwanych dochodów oraz brak zasobów pieniężnych, pozwalają przyjąć, iż wnioskodawca dostatecznie wykazał, że nie ma realnych możliwości finansowych poniesienia w niniejszej sprawie kosztów zastępstwa procesowego z wyboru bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie. Nie bez znaczenia dla takiej oceny pozostaje również fakt jednoczesnego wniesienia skarg w innych sprawach i możliwości powstania w związku z tym kosztów postępowania sądowoadmnistracyjnego.

Z tych względów na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny