Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Referendarz sądowy Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 31 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. R. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez ustanowienie radcy prawnego.
Wnioskiem z dnia 15 października 2007 r. Z. R. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego bądź adwokata. Z zawartych w nim danych wynika, że skarżący prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, oprócz mieszkania o powierzchni 48 m2 nie posiada nieruchomości, przedmiotów o wartości powyżej 3000 euro oraz zasobów pieniężnych, tj. oszczędności, papierów wartościowych. Źródłem dochodu małżonków jest emerytura oraz świadczenie przedemerytalne w łącznej kwocie 2 604 zł brutto miesięcznie.
W uzasadnieniu wniosku skarżący podał m.in., że ponosi wydatki związane z utrzymaniem mieszkania, leczeniem oraz korzystaniem z telefonu, których łączną wysokość określił w przybliżeniu na 1 450 zł.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu do przedłożenia dokumentów dotyczących stanu majątkowego skarżącego nadesłano kopie decyzji organu rentowego, z których wynika, iż od 1 marca 2006 r. wysokość emerytury wnioskodawcy wynosi 1 452 zł netto miesięcznie, natomiast świadczenie przedemerytalne jego małżonki wynosi 749 zł netto miesięcznie. W zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2006 r. wnioskodawca zadeklarował dochód w wysokości 21 205,19 zł, zaś jego małżonka - 10 425,63 zł.
Z dodatkowego oświadczenia z dnia 24 października 2007 r. wynika, że małżonkowie posiadają samochód osobowy Peugeot 405, rok produkcji 1995 o wartości 2 000 zł i nie posiadają rachunków bankowych.
Z. R. korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych na podstawie przepisu art. 239 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który stanowi, iż strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Oznacza to, że w myśl art. 262 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, będą miały w niniejszej sprawie odpowiednie zastosowanie.
Z przepisu art. 245 § 3 powołanej ustawy wynika, że prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym następuje gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przy czym uwzględnienie wniosku w części dotyczącej ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika jest dodatkowo uwarunkowane niepozostawaniem przez stronę w stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym (art. 246 § 3 p.p.s.a.).
Biorąc pod uwagę zawarte w przedmiotowym wniosku oraz przedłożonych dokumentach dane odzwierciedlające sytuację majątkową skarżącego Sąd uznał, że nie jest on w stanie ponieść kosztów ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, spełniając tym samym ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy w tym zakresie.
Z tych względów Sąd na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.