Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 6 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. N. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na pismo Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia 3 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie usunięcia wpisu punktów karnych do ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Wnioskiem z dnia 28 maja 2010 r. złożonym na formularzu PPF, skarżący G. N. zwrócił się o przyznanie w niniejszej sprawie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Zgodnie z oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku i dochodach złożonym przez wnioskodawcę, prowadzi on samodzielne gospodarstwo domowe, posiada 2/3 udziału we własności nieruchomości o powierzchni 486 m2, zabudowanej domem o powierzchni 69 m2 oraz samochód dostawczy [...], rok produkcji 1997, o wartości około 13 000 zł. Skarżący podał, że nie posiada zasobów pieniężnych, zaś jedynym źródłem jego dochodu jest działalność gospodarcza prowadzona z której uzyskuje miesięczny dochód w granicach 1 500 zł brutto.
W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał m.in., że jego aktualne dochody są niewielkie, zaś w 2009 r. poniósł stratę podatkową. Wydatki wnioskodawcy związane z utrzymaniem oraz spełnieniem obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniej córki wynoszą ogółem 1 100 zł miesięcznie.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a. - prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W myśl art. 246 § 1 P.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje:
1) w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania;
2) w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Stosownie do przepisu art. 246 § 3 P.p.s.a., adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego można ustanowić dla strony, która nie zatrudnia lub nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Nie dotyczy to adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ustanowionego na podstawie przepisów o prawie pomocy.
Wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 P.p.s.a. Zatem rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.