Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. S. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia 27 kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia I. umorzyć postępowanie z wniosku o przyznanie prawa pomocy w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu.
Wnioskiem z dnia 18 lipca 2011 r. skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy przez ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Uzupełniając w dniu 29 lipca 2011 r. braki wniosku przez złożenie urzędowego formularza PPF, skarżący zmodyfikował żądanie, domagając się zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego bądź adwokata.
Skarżący wniósł skargę na decyzję w przedmiocie choroby zawodowej. Z tego względu w pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie art. 239 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a. - strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Powyższe oznacza, że skarżący jest w niniejszej sprawie ustawowo zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych, a zatem nie ma obowiązku ich uiszczania. W konsekwencji wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych należało uznać za bezprzedmiotowy i umorzyć postępowanie w tym zakresie na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 P.p.s.a., o czym orzeczono w pkt I sentencji postanowienia.
Rozpoznania wymaga zaś żądanie wnioskodawcy ustanowienia pełnomocnika z urzędu.
Ze złożonego przez skarżącego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że prowadzi on wspólne gospodarstwo domowe z matką, córką oraz wnuczką, jest właścicielem domu oraz nieruchomości rolnej o powierzchni 3 hektarów, nie posiada przedmiotów o wartości przekraczającej 3 000 euro. Wnioskodawca nie wypełnił części wniosku, w której należało podać posiadane zasoby pieniężne.
Źródłem dochodu wnioskodawcy jest renta w wysokości 680 zł brutto miesięcznie, zaś jego matki - emerytura w kwocie 1 250 zł brutto miesięcznie. Żadnych dochodów nie przynosi natomiast gospodarstwo rolne.
Skarżący podał, że stan zdrowia uniemożliwia mu sprawowanie opieki nad matką, dlatego stara się o umieszczenie jej w zakładzie opiekuńczym. Córka wnioskodawcy aktualnie poszukuje pracy i wraz z wnuczką pozostaje na jego utrzymaniu.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego następuje, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Stosownie do przepisu art. 246 § 3 P.p.s.a., adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego można ustanowić dla strony, która nie zatrudnia lub nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Nie dotyczy to adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ustanowionego na podstawie przepisów o prawie pomocy.
W myśl przepisu art. 262 P.p.s.a., przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.