Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. B. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 12 marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia wyboru Sołtysa oraz Rady Sołeckiej Sołectwa [...] postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały.
I. B. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku uchwałę nr [...] Rady Miejskiej z dnia 12 marca 2018 r. w sprawie unieważnienia wyboru Pana I. B. na Sołtysa Sołectwa Ż. oraz unieważnienie wyboru Rady Sołeckiej Sołectwa Ż. Skarżący wniósł o stwierdzenie jej nieważności lub stwierdzenie, że została wydana z naruszeniem prawa.
W skardze skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania powyższej uchwały na mocy art. 61 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), dalej zwanej w skrócie: "p.p.s.a.". Wniosku tego jednak nie uzasadnił.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 p.p.s.a. wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Należy zauważyć, że wskazany przez wnioskodawcę art. 61 § 2 pkt 3 p.p.s.a. pozwala - w przypadku wniesienia skargi - organowi jednostki samorządu terytorialnego, z urzędu lub na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie uchwały lub aktu w całości lub w części, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie. Przepis ten jest adresowany do organu administracyjnego a nie do sądu. W niniejszej sprawie Rada Miejska nie orzekała w zakresie wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały.
Niemniej jednak w świetle art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może również na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd uznał za zasadne rozpatrzyć wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały w zakresie swojej kognicji.
Stosownie do wskazanej regulacji zaistnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek uzasadnia wstrzymanie zaskarżonego aktu. Niemniej jednak zaistnienie przesłanek, które uzasadniają udzielenie przez sąd administracyjny tzw. ochrony tymczasowej winno być wykazane przez wnioskodawcę. Skoro postępowanie w tym zakresie toczy się na wniosek skarżącego, to na nim spoczywa obowiązek uzasadnienia wniosku, tak aby przekonać sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Dla wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczające samo twierdzenie strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne. Ponadto, do wniosku powinny zostać dołączone dokumenty popierające twierdzenie o spełnieniu przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej. Brak należytego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. postanowienia NSA: z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. akt II GZ 12/16, z dnia 9 lutego 2016 r., sygn. akt II GZ 35/16, z dnia 6 marca 2013 r., sygn. akt II GZ 87/13, z dnia 11 lipca 2013 r., sygn. akt I GSK 763/13 - dostępne w Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych - orzeczenia.nsa.gov.pl).
Skarżący wnioskując o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały nie wykazał jakichkolwiek okoliczności odnoszących się do przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a.
Jednocześnie Sąd wyjaśnia, że kwestia wstrzymania wykonania aktu nie ma związku z merytoryczną zasadnością skargi. Sąd ocenia wniosek jedynie pod kątem wyżej cytowanych przesłanek.
Wobec powyższego Sąd - na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. - orzekł jak w sentencji postanowienia.