Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 24 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. Z. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia 19 maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 2 września 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę W. Z. na opisaną decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...].
Wnioskiem z dnia 15 września 2010 r. złożonym na urzędowym formularzu PPF, skarżąca zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Zgodnie ze złożonym przez skarżącą oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, prowadzi ona wspólne gospodarstwo domowe z mężem, z którym zamieszkuje w domu o powierzchni 110 m2, źródłem dochodu małżonków są emerytury w łącznej kwocie 3 990 zł brutto miesięcznie. Skarżąca podała, iż nie posiada zasobów pieniężnych ani przedmiotów o wartości powyżej 3 000 euro.
W uzasadnieniu wniosku wskazała m.in. że jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym oraz ponosi wysokie wydatki na utrzymanie (w granicach od 500 do 1 200 zł miesięcznie), zakup leków oraz opiekę medyczną.
W niniejszej sprawie skarżąca z mocy prawa jest zwolniona od kosztów sądowych. Zgodnie bowiem z art. 239 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Oznacza to, że w myśl art. 262 P.p.s.a, przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, będą miały w niniejszej sprawie odpowiednie zastosowanie. W tej sytuacji, należało rozważyć wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy jedynie w zakresie ustanowienia adwokata.
Z przepisu art. 245 § 3 P.p.s.a. wynika, że prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym następuje gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W świetle powołanych uregulowań przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, jeżeli wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zatem to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
W związku z tym, iż oświadczenie strony skarżącej zawarte we wniosku okazało się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych, na podstawie art. 255 P.p.s.a., zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 16 września 2010 r. wezwano skarżącą do przedłożenia - w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania - następujących dokumentów: odpisów zeznań podatkowych za 2009 r., złożonych przez nią oraz małżonka, bądź odpisów imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu lub rocznego obliczenia podatku za ten rok; kopii dokumentów potwierdzających aktualną wysokość emerytur otrzymywanych przez nią oraz małżonka; wyciągów i wykazów ze wszystkich posiadanych przez nią oraz małżonka rachunków bankowych (w tym lokat), maklerskich (i innych na których gromadzone są środki pieniężne), obrazujących historię i salda tych rachunków w okresie ostatnich trzech miesięcy, a w przypadku ich nieposiadania złożenia przez każdego z małżonków stosownych oświadczeń w tym przedmiocie; kopii dokumentów obrazujących miesięczną wysokość ponoszonych kosztów utrzymania (czynsz, opłaty za energię elektryczną, gaz, innych) oraz wydatków na leczenie i leki; oświadczenia w przedmiocie wszystkich zarejestrowanych na nią bądź małżonka pojazdów mechanicznych (podania ich marki, modelu, roku produkcji i aktualnej wartości).