Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Dominiak po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. Z. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 19 maja 2010 r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia odrzucić wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 2 września 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę W. Z. uznając, iż została wniesiona po upływie ustawowego terminu do jej wniesienia.
Pismem z dnia 9 września 2010r. (złożonym osobiście w dniu 15 września 2010r.) skarżąca zwróciła się do Sądu o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. We wniosku wskazała, że z postanowienia Sądu z dnia 2 września 2010 r. wynika, że na złożenie skargi miała 30 dni i że złożyła ją jeden dzień za późno, a spowodowane to było przyczyną obiektywną- była przekonana, że termin liczy się w miesiącach, a nie dniach, jak w innych sprawach urzędowych, z którymi miała do czynienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Pismo z wnioskiem o przywróceniu terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 ustawy).
Przede wszystkim stwierdzić należy, że postanowienie Sądu z dnia 2 września 2010 r. o odrzuceniu skargi doręczono w dniu 6 września 2010 r. w trybie art. 72 p.p.s.a. dorosłemu domownikowi skarżącej - jej mężowi, co wynika z adnotacji dokonanej na pocztowym odbiorze przesyłki ( k. 29 akt). Doręczenie to należy wobec tego uznać za skuteczne i dokonane wobec skarżącej w dniu 6 września 2010 r.
Mając na uwadze powyższe oraz okoliczności niniejszej sprawy uznać należy, że przyczyna uchybienia terminu - błędne przekonanie skarżącej o terminie do wniesienia skargi - ustała najpóźniej w dacie doręczenia skarżącej postanowienia Sądu odrzucającego wniesioną przez nią skargę, czyli w dniu 6 września 2010 r.
Zatem od dnia następującego po dniu doręczenia skarżącej odpisu wskazanego postanowienia rozpoczął się bieg 7-dniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi .
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi skarżąca złożyła jednak osobiście dopiero 15 września 2010 r., zatem po upływie terminu wynikającego z art. 87 § 1 p.p.s.a., wobec czego wniosek ten należało uznać za spóźniony.
Spóźniony wniosek podlega- zgodnie z dyspozycją przepisu art. 88 p.p.s.a.- odrzuceniu.
Wobec powyższego Sąd na mocy art. 88 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.