Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Dominiak po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 21 marca 2012r. r. nr [...] w przedmiocie wykreślenia z rejestru agencji zatrudnienia postanawia odmówić skarżącej przyznania prawa pomocy.
"A" Spółka z o.o. w G. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie wykreślenia z rejestru agencji zatrudnienia. Wpis od skargi w niniejszej sprawie wynosi 200 zł.
Skarżąca złożyła też wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu od skargi. Referendarz sądowy postanowieniem z dnia 20 czerwca 2012 r. odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy. Skarżąca wniosła sprzeciw od powyższego postanowienia. Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ) - w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 245 § 1 i 3 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym; prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje jedynie ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W myśl art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a. osobie prawnej prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym gdy wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
Instytucja prawa pomocy stanowi jedną z gwarancji realizacji konstytucyjnej zasady prawa do sądu, a zakres przyznanego prawa pomocy powinien być kształtowany obiektywnymi potrzebami strony podyktowanymi względami racjonalnego prowadzenia swojej sprawy. Przedmiotowe przepisy stanowią więc odstępstwo od wyrażonej w art. 199 p.p.s.a. zasady, zgodnie z którą poza wyjątkami określonymi w przepisie szczególnym, strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Na wnioskodawcy ciąży jednak obowiązek wykazania, iż jego trudna sytuacja materialna uzasadnia wyjątkowe traktowanie. W przypadku osób prawnych ubiegających się o przyznanie prawa pomocy (art. 246 § 2) ustawodawca zastrzegł jedynie możliwość jego przyznania, na co wskazuje zwrot "prawo pomocy może być przyznane". W świetle powyższego, rozstrzygając kwestię udzielenia prawa pomocy osobie prawnej, prowadzącej działalność gospodarczą należy mieć na uwadze zwłaszcza posiadanie przez wnioskodawcę aktywów, w tym środków finansowych, stanowiących istotny składnik przedmiotowej działalności.
Skarżąca w uzasadnieniu wniosku powołała się na trudną sytuację finansową, stratę poniesioną przez nią za poprzedni rok w kwocie ponad 66 000,00 zł. Z oświadczenia o majątku i dochodach oraz dokumentów złożonych przy piśmie z dnia 6 czerwca 2012 r. wynika, że kapitał podstawowy na dzień 31 grudnia 2011 r. wynosił 50 000 zł , a wartość środków trwałych - 0 zł. Na koniec kwietnia 2012 r. skarżąca uzyskała przychody w kwocie 111 430 zł, poniosła koszty w wysokości 138 091,59 zł, stratę netto 26 661,59 zł. Na dzień 31 grudnia 2011 r. skarżąca posiadała środki pieniężne w łącznej kwocie 10 900,41 zł. Na jej rachunek bankowy w marcu 2012 r. wpłynęło 60 008, 43 zł, w kwietniu 2012 r. 17 zł, w maju 2012 r.- 70 768,02 zł. Z konta spółki wypłacono w marcu 2012 r. - 49 546,34 zł, w kwietniu 2012 r. -19 224,35 zł, w maju 2012 r. - 59 483,13 zł.