Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. Ł. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na czynność Dyrektora Archiwum Państwowego [...] w przedmiocie udostępnienia materiałów archiwalnych postanawia umorzyć postępowanie w przedmiocie przyznania skarżącemu prawa pomocy.
Wnioskiem z dnia 20 października 2008 r., którego braki formalne zostały uzupełnione w dniu 28 października 2008 r., skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, w tym wpisu od skargi w wysokości 200 zł.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżący podał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, z którą mieszka w lokalu o powierzchni 16 m2, nie posiada przedmiotów o wartości powyżej 3000 euro oraz jakichkolwiek zasobów pieniężnych, w tym oszczędności i papierów wartościowych. Źródłem dochodu małżonków są emerytury w łącznej kwocie 2 775,46 zł brutto miesięcznie.
W związku z tym, iż oświadczenie strony skarżącej zawarte we wniosku okazało się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych, na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 30 października 2008 r., doręczonym w dniu 5 listopada 2008 r. wezwano skarżącego do przedłożenia - w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania - następujących dokumentów: odpisów zeznań podatkowych za 2007 r. złożonych przez niego oraz małżonkę, a w przypadku ich nieskładania - odpisów imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu lub rocznego obliczenia podatku za ten rok; wyciągów i wykazów ze wszystkich posiadanych przez niego oraz małżonkę rachunków bankowych, maklerskich (i innych na których gromadzone są środki pieniężne), obrazujących historię i salda tych rachunków w okresie ostatnich trzech miesięcy, a w przypadku ich nieposiadania złożenia stosownych oświadczeń w tym przedmiocie; kopii dokumentów potwierdzających aktualną wysokość emerytury otrzymywanej przez niego oraz jego małżonkę; kopii dokumentów obrazujących miesięczną wysokość ponoszonych przez wnioskodawcę kosztów utrzymania (opłaty za czynsz, energię elektryczną, gaz, ogrzewanie, innych); oświadczenia w przedmiocie wszystkich zarejestrowanych na niego oraz małżonkę pojazdów mechanicznych (podania ich marki, modelu, roku produkcji i aktualnej wartości).
Skarżący nie odpowiedział na to wezwanie, zaś w dniu 19 listopada 2008 r. uiścił wpis od skargi w wysokości 200 zł. W związku z tym, zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III z dnia 24 listopada 2008 r. doręczonym w dniu 28 listopada 2008 r. wezwano skarżącego do złożenia oświadczenia w terminie 7 dni, czy w związku z uiszczeniem wpisu sądowego cofa swój wniosek o prawo pomocy, czy też wniosek ten podtrzymuje.
W piśmie procesowym z dnia 3 grudnia 2008 r. skarżący oświadczył, iż cofa swój wniosek o przyznanie prawa pomocy.
W tych okolicznościach należało rozważyć, jakie skutki procesowe wywołuje oświadczenie skarżącego z dnia 3 grudnia 2008 r. Pamiętać bowiem należy, iż przepisy dotyczące postępowania mającego za przedmiot prawo pomocy nie wyjaśniają w sposób dostateczny kwestii cofnięcia wniosku o przyznanie prawa pomocy. Wprawdzie odzwierciedleniem przyjmowanej na gruncie postępowania sądowoadministrcyjnego zasady dyspozytywności pozostaje art. 60 P.p.s.a., jednakże przepis ten odnosi się do skargi. Prawo pomocy może być przyznane wyłącznie na wniosek strony, gdyż przepis art. 243 § 1 zd. 1 P.p.s.a. wyklucza możliwość działania sądu w tym zakresie z urzędu.