Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. C. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 10 lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Wyrokiem z dnia 19 listopada 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. C. na opisaną decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...].
Wnioskiem z dnia 1 grudnia 2009 r. złożonym na urzędowym formularzu PPF, skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
Zgodnie ze złożonym przez wnioskodawcę oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, prowadzi on wspólne gospodarstwo domowe z żoną, z którą zamieszkuje w lokalu o powierzchni 46 m2, źródłem dochodu małżonków są emerytury oraz wynagrodzenie za pracę skarżącego w łącznej kwocie 5 470 zł brutto miesięcznie. Skarżący posiada oszczędności w wysokości 20 000 zł. W uzasadnieniu wniosku podał, iż ponosi wydatki związane z zakupem leków, wizytami lekarskimi oraz pomocą dla syna i jego rodziny w wysokości 500 zł miesięcznie.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W świetle powołanych uregulowań przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, jeżeli wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zatem to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
W związku z tym, iż oświadczenie strony skarżącej zawarte we wniosku okazało się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych, na podstawie art. 255 P.p.s.a., zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 1 grudnia 2009 r., doręczonym w dniu 8 grudnia 2009 r. wezwano skarżącego do przedłożenia - w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania - następujących dokumentów: potwierdzających aktualną wysokość emerytur otrzymywanych przez niego oraz małżonkę; zaświadczenia od pracodawcy (zleceniodawcy) o wysokości średniego wynagrodzenia brutto/netto za okres ostatnich trzech miesięcy; wyciągów i wykazów ze wszystkich posiadanych przez niego oraz małżonkę rachunków bankowych, maklerskich (i innych na których gromadzone są środki pieniężne), obrazujących historię i salda tych rachunków w okresie ostatnich trzech miesięcy; dokumentów obrazujących wysokość ponoszonych w okresie ostatnich trzech miesięcy kosztów utrzymania (opłaty za energię elektryczną, gaz, innych), oraz wydatków na leczenie; oświadczenia w przedmiocie wszystkich zarejestrowanych na niego, bądź małżonkę pojazdów mechanicznych (podania ich marki, modelu, roku produkcji i aktualnej wartości).