Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 25 stycznia 2012r. nr [...] w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania na terenie miasta oraz wysokości stawek opłat za parkowanie postanawia odmówić skarżącemu W. K. przyznania prawa pomocy.
W. K. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Postanowieniem z dnia 15 października 2012 r. wydanym przez referendarza sądowego odmówiono W. K. przyznania prawa pomocy.
Od powyższego postanowienia skarżący w ustawowym terminie wniósł sprzeciw. Wnioskodawca wskazał, że orzeczenie to nie odzwierciedla jego rzeczywistej sytuacji. Ma rozdzielność majątkową z żoną i nie może jej zmusić do tego, by mu pomogła w opłacie kosztów sądowych, zaś on sam jest w trudnej sytuacji materialnej i nie ma środków na utrzymanie. Komornik odebrał mu wszystko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 t.j.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, w sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
Rozpatrując wniosek W. K. o przyznanie prawa pomocy Sąd nie dopatrzył się istnienia przesłanek uzasadniających przyznanie takiego prawa.
Zgodnie z art. 245 § 3 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Celem instytucji prawa pomocy jest zapewnienie dostępu do sądu administracyjnego osobom, którym brak środków finansowych dostęp ten uniemożliwia. Na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa jednak ciężar wykazania, że znajduje się on w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę wykazane.
Zgodnie z art. 252 § 1 p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a ponadto dane o stanie rodzinnym oraz oświadczenie strony o niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Z kolei w myśl art. 255 p.p.s.a., jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, sąd ma prawo zażądać od strony złożenia dodatkowego oświadczenia lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego, dochodów, stanu rodzinnego.
W niniejszej sprawie Sąd z tej możliwości skorzystał i pismem z dnia 3 września 2012r. zobowiązał W. K. do dostarczenia wyszczególnionych w wezwaniu dokumentów źródłowych mających zobrazować rzeczywistą sytuację finansową i majątkową wnioskodawcy.