Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. H. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 14 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez ustanowienie adwokata.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę A. H. na opisaną decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...].

Wnioskiem z dnia 14 stycznia 2010 r., złożonym na urzędowym formularzu PPF, skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata.

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

Stosownie do przepisu art. 246 § 3 P.p.s.a., adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego można ustanowić dla strony, która nie zatrudnia lub nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Nie dotyczy to adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ustanowionego na podstawie przepisów o prawie pomocy.

W świetle powołanych uregulowań przyznaje się prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika, jeżeli wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, oraz gdy nie pozostaje w stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym.

Zatem to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.

Na podstawie złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz przedłożonych na wezwanie z dnia 14 stycznia 2010 r. dokumentów źródłowych (zaświadczeń z powiatowego urzędu pracy oraz ośrodka pomocy społecznej, dodatkowego oświadczenia skarżącego) ustalono, że wnioskodawca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, mieszka w lokalu o powierzchni 32 m2, jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, aktualnie nie uzyskuje żadnych dochodów, w 2008 r. korzystał z pomocy społecznej, zaś obecnie nie pobiera świadczeń z tego tytułu, nie posiada oszczędności, papierów wartościowych ani przedmiotów o wartości powyżej 3 000 euro. Wysokość wydatków związanych z leczeniem w ostatnich trzech miesiącach wnioskodawca określił na 150 zł, zaś dojazdów na rehabilitację w okresie od 4 do 15 stycznia br. - 130 zł. W utrzymaniu pomagają mu rodzice, co jednak nie pozwala pokryć kosztów zalecanego leczenia.

Wprawdzie wnioskodawca nie przedstawił żądanych dokumentów obrazujących wysokość ponoszonych kosztów utrzymania, to jednak biorąc pod uwagę takie okoliczności faktyczne jak pozostawanie bez pracy, dochodów oraz jakichkolwiek zasobów pieniężnych, uznano, iż skarżący dostatecznie wykazał, że nie ma realnych możliwości finansowych poniesienia w niniejszej sprawie kosztów zastępstwa procesowego z wyboru bez uszczerbku koniecznego utrzymania koniecznego dla siebie.

Z tych względów na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny