Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. S. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia 5 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Wyrokiem z dnia 18 lutego 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę Z. S. na opisaną decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...].
Wnioskiem z dnia 26 lutego 2010 r. złożonym na urzędowym formularzu PPF, skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
Zgodnie ze złożonym przez wnioskodawcę oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, prowadzi on wspólne gospodarstwo domowe z żoną, z którą zamieszkuje w domu o powierzchni 154,60 m2, źródłem dochodu małżonków jest renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy skarżącego w wysokości 2 291 zł brutto miesięcznie oraz pobierany przez żonę zasiłek dla bezrobotnych w kwocie 575 zł brutto miesięcznie. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że stan zdrowia uniemożliwia mu podjęcie dodatkowej pracy.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W świetle powołanych uregulowań przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, jeżeli wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zatem to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
W związku z tym, iż oświadczenie strony skarżącej zawarte we wniosku okazało się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych, na podstawie art. 255 P.p.s.a., zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 2 marca 2010 r., doręczonym w dniu 5 marca 2010 r. wezwano skarżącego do przedłożenia - w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania - następujących dokumentów: potwierdzającego aktualną wysokość otrzymywanej renty oraz że małżonka wnioskodawcy aktualnie posiada status bezrobotnego oraz prawo do zasiłku; wyciągów i wykazów ze wszystkich posiadanych przez niego oraz małżonkę rachunków bankowych, maklerskich (i innych na których gromadzone są środki pieniężne), obrazujących historię i salda tych rachunków w okresie ostatnich trzech miesięcy, a w przypadku ich nieposiadania złożenia stosownych oświadczeń w tym przedmiocie; kopii dokumentów obrazujących miesięczną wysokość ponoszonych kosztów utrzymania (czynsz, opłaty za energię elektryczną, gaz, ogrzewanie, innych); oświadczenia w przedmiocie wszystkich zarejestrowanych na niego lub małżonkę pojazdów mechanicznych (podania ich marki, modelu, roku produkcji i aktualnej wartości).