Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 18 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. K. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. P. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 stycznia 2010 r. wydanym w sprawie o sygnaturze III SA/Gd 525/09 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 10 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia przyznać wnioskodawcy od Skarbu Państwa wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w łącznej kwocie 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych czterdzieści groszy) za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z dnia 25 lipca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę J. P. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 stycznia 2010 r. wydanym w sprawie o sygnaturze III SA/Gd 525/09.
Pismem datowanym na dzień 11 sierpnia 2014 r. Okręgowa Rada Adwokacka w G. powiadomiła Sąd, że pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej w miejsce adwokat K.M. - S. (wyznaczonej w sprawie o sygnaturze III SA/Gd 525/09) został wyznaczony adwokat M. K.
W dniu 4 września 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wpłynęła opinia adwokata M. K. o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej od ww. postanowienia wraz z wnioskiem o przyznanie wynagrodzenia za jej sporządzenie.
W ww. wniosku zawarte zostało oświadczenie, że opłaty za czynności wykonane w ramach prawa pomocy nie zostały zapłacone w całości lub w części.
W następstwie wezwania referendarza sądowego z dnia 8 września 2014 r. ww. pełnomocnik wykazał w sposób prawidłowy, że przedmiotowa opinia o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej została skarżącej przesłana.
W związku z powyższym stwierdzono, co następuje.
W świetle art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 461).
Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) tego rozporządzenia stawka minimalna za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Zgodnie zaś z § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie stawka minimalna dla adwokata ustanowionego z urzędu określona w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia wynosi 240 zł.
W związku z tym wynagrodzenie za sporządzenie powyższej opinii należne pełnomocnikowi wyznaczonemu po wydaniu postanowienia kończącego postępowanie przez sąd pierwszej instancji przysługuje w wysokości 180 zł (75 % x 240 zł), co po podwyższeniu o 23 % stawkę podatku od towarów i usług daje finalnie kwotę 221,40 zł.
Należy w tym miejscu zauważyć, że pełnomocnik ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie w związku z faktycznym udzieleniem pomocy prawnej. Innymi słowy, subsydiarny obowiązek poniesienia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu dotyczy pomocy faktycznie udzielonej i nie jest następstwem samego ustanowienia pełnomocnika oraz gotowości pełnomocnika do jej świadczenia (zob. w tej materii: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2012 r., sygn. akt III CZP 2/12; publ. OSNC 2012/10/115 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. akt OZ 720/04; publ. ONSAiWSA 2005/5/93).
W przypadku gdy pomoc prawna w danej sprawie polega na sporządzeniu dla strony opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej pełnomocnik powinien wykazać, że opinia została sporządzona i przekazana stronie. W rozpatrywanej sprawie pełnomocnik w następstwie wezwania referendarza sądowego wykazał w sposób prawidłowy, że przedmiotowa opinia o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej została skarżącej przesłana.
Z powyższych względów, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz cytowanych powyżej przepisów orzeczono jak w sentencji postanowienia.