Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. P. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewody z dnia 4 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie usunięcia zapisu o zameldowaniu postanawia przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.
Wnioskiem z dnia 23 listopada 2012 r., uzupełnionym na urzędowym formularzu PPF w dniu 10 grudnia 2012 r. skarżący K. P. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Na podstawie złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz zaświadczenia Dyrektora Zakładu Karnego [...] nadesłanego w odpowiedzi na zarządzenie referendarza sądowego z dnia 13 grudnia 2012 r. ustalono, że skarżący przebywa obecnie w zakładzie karnym, nie jest zatrudniony odpłatnie i nie posiada do własnej dyspozycji jakichkolwiek środków finansowych.
Ponadto ustalono, że ww. nie posiada nieruchomości, oszczędności, papierów wartościowych ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Z uwagi na wyżej wskazaną regulację normatywną to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
W ustalonym stanie faktycznym przyjąć należało, że wnioskodawca nie mając realnych możliwości poniesienia kosztów postępowania spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym.
Co oczywiste, wnioskodawca przebywając w zakładzie karnym jest ograniczony w możliwości znalezienia zatrudnienia. Ponadto w przypadku osadzenia w zakładzie karnym w grę wchodzić może wyłącznie zatrudnienie w przedsiębiorstwie prowadzonym przez placówkę penitencjarną.
Wnioskodawca wykazał przy tym, że nie dysponuje żadnymi oszczędnościami ani też majątkiem, którego ewentualne zbycie lub obciążenie prawem na rzecz osoby trzeciej mogłoby przynieść dochód pozwalający na pokrycie kosztów postępowania.
Nie może również liczyć na wsparcie rodziny w tym zakresie.
W powyższej sytuacji odmowa przyznania prawa pomocy oznaczałaby zamknięcie wnioskodawcy drogi do sądu.
W związku z powyższym, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.