Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" Spółki z o. o. w S. G. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 11 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
"A" Spółka z o. o. w S. G. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 11 stycznia 2010 r., utrzymujące w mocy postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia 24 listopada 2009 r. o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym.
W skardze spółka zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, przy czym nie uzasadniła swego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - w skrócie p.p.s.a., sąd administracyjny ma możliwość wstrzymania wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Badaniu podlegają zatem przesłanki niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ciężar wykazania tych przesłanek spoczywa na wnioskodawcy.
Oceniając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego złożony w niniejszej sprawie należy stwierdzić, że skarżąca spółka nie powołała się na żadne przesłanki, które pozwalałyby Sądowi zastosować art. 61 § 3 p.p.s.a. Sąd w pełni zgadza się z tezą i argumentacją przywołaną przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 6 lutego 2009 r. II FZ 39/09 (baza orzeczeń Lex nr 489786), który stwierdził, że w sytuacji, gdy skarżący nie wykazuje we wniosku ani na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, ani tych przesłanek w ogóle nie uzasadnia, sąd nie ma obowiązku poszukiwania tych okoliczności.
Brak jest natomiast podstaw do oceny wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu pod kątem zasadności wniesionej skargi (por. postanowienie NSA z dnia 28 kwietnia 2005 r. II OZ 184/05, baza LEX nr 302251).
Wobec powyższego, biorąc pod uwagę, że wniosek strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie został w żaden sposób uzasadniony, Sąd na mocy art. 61 § 3 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.