Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kowalik - Grzanka po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi P. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 29 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W dniu 20 października 2015 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wpłynęła skarga P. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 29 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy.
W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że wykonanie zaskarżonej decyzji pozbawia skarżącego możliwości uzyskania dochodu a tym samym uniemożliwia mu dokonywanie płatności alimentów. Ponadto skarżący wskazał, że zaskarżona decyzja jest sprzeczna z Konstytucją RP oraz nielogiczna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W świetle art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (teksy jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie "p.p.s.a.") po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Badaniu przez sąd administracyjny podlegają zatem przesłanki niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Co istotne, brak jest podstaw do oceny wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu pod kątem zasadności wniesionej skargi.
W postanowieniu z dnia 28 kwietnia 2005 r. (sygn. akt II OZ 184/05, System Informacji Prawnej Lex nr 302251) Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, iż niezgodność danego aktu z prawem, która będzie przedmiotem oceny Sądu pierwszej instancji w toku rozprawy, i ochrona tymczasowa wynikająca z art. 61 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, to dwie różne kwestie. O ile bowiem pierwsza z nich (kontrola legalności aktu) jest celem postępowania sądowoadministracyjnego, to druga - jako poprzedzająca merytoryczne rozstrzygnięcie sądu - ma odmienną funkcję. Oparcie wniosku o ochronę tymczasową na niezgodności danego aktu z prawem, a zwłaszcza rozstrzygnięcie Sądu w tym zakresie, niweczyłoby kontrolę sądową legalności zaskarżonego aktu.
Podkreślić należy, że zaistnienie przesłanek, które uzasadniają udzielenie przez sąd administracyjny tzw. ochrony tymczasowej winno być wykazane przez wnioskodawcę. Niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków to bowiem pojęcia nieostre. Konkretyzację zawartej w nich treści powiązać należy z okolicznościami faktycznymi danej sprawy, w rozpatrywanym przypadku z konsekwencjami, jakie dla skarżącego wynikają z wykonania ww. decyzji w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy.
Przenosząc powyższe zapatrywania w realia rozpatrywanej sprawy uznać należy, że skarżący nie wykazał, że zastosowanie wobec niego instytucji tzw. ochrony tymczasowej, o której mowa w cytowanym przepisie jest zasadne.
Brak jakiegokolwiek szerszego uzasadnienia w tym zakresie uniemożliwia bowiem Sądowi dokonanie ustalenia, iż w tym konkretnym przypadku wykonanie decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudne do odwrócenia skutki.