Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sudoł po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej [...] na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 11 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie wykonania czynności pokontrolnych postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
[...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia 11 sierpnia 2015 r. (nr [...]) utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia 23 czerwca 2015 r. (nr [...]) w przedmiocie wykonania czynności pokontrolnych.
Na decyzję tę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku złożył Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej [...]. W skardze strona skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji podnosząc, że wykonanie decyzji wiąże się z koniecznością poniesienia znacznych kosztów na dostosowanie nieruchomości do wymogów wynikających z decyzji i tym samym zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i trudnych do odwrócenia skutków. Strona skarżąca nie przedstawiła jednak żadnego konkretnego uzasadnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako "p.p.s.a." sąd może, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Pod pojęciem wyrządzenia znacznej szkody należy rozumieć taką szkodę majątkową lub niemajątkową, której nie będzie można wynagrodzić przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub nie będzie można jej wyegzekwować, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (tak: NSA w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04). Natomiast trudne do odwrócenia skutki to takie skutki prawne lub faktyczne, które raz zaistniałe spowodują istotną bądź trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
Obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji obciąża wnioskodawcę, dlatego też, aby Sąd mógł stwierdzić, czy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, wnioskodawca musi przytoczyć istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności jest zasadne. Brak zatem we wniosku jakiejkolwiek argumentacji w tym przedmiocie, odwołującej się do konkretnych okoliczności sprawy lub też powołanie jedynie ustawowych zwrotów (istnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków), uniemożliwia sądowi merytoryczną ocenę wniosku (vide: postanowienia NSA z dnia 21 kwietnia 2006 r., sygn. akt II FZ 167/06 oraz z 22 lutego 2008 r., sygn. II OZ 131/08). Sąd w przypadku braku uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie może, bowiem działać w tym zakresie za stronę. Zgromadzona zaś dokumentacja sprawy może posłużyć jedynie weryfikacji twierdzeń strony pod kątem spełnienia przesłanek zawartych w omówionym art. 61 § 3 p.p.s.a. (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lipca 2008 r., sygn. akt II OZ 766/08, Lex nr 493672).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż strona skarżąca wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie przywołała żadnych okoliczności, które świadczyłyby o niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, brak jest więc podstaw do uwzględnienia jej wniosku. Niemożliwym było dokonanie merytorycznej oceny tego wniosku, także w zakresie, w jakim sąd administracyjny miał obowiązek z urzędu uwzględnienia okoliczności przemawiających za jego wstrzymaniem lub odmową wstrzymania. Brak uzasadnienia wniosku stanowi, bowiem naruszenie obowiązku nałożonego na wnioskodawcę art. 61 § 3 p.p.s.a. wykazania okoliczności lub konkretnych zdarzeń przemawiających za wstrzymaniem wykonania decyzji (tak NSA w postanowieniu z 20 września 2011r., II GSK 1826/11, dostępnym w elektronicznej bazie orzeczeń sądów administracyjnych).
Wobec powyższego, argumenty strony skarżącej, że dostosowanie nieruchomości do wymogów wynikających z decyzji może wiązać się z poniesieniem znacznych kosztów, zaś ich odzyskanie byłoby znacznie utrudnione, nie mogą zasługiwać na uwzględnienie.
Nie może też ujść uwadze, że skarga wraz z wnioskiem o wstrzymanie została sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika.
W tej sytuacji, mając na uwadze podniesione wyżej okoliczności Sąd, działając na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. nie uwzględnił wniosku i odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.