Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Orłowska po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. K. na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia 29 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza B. postanawia: odrzucić zażalenie z dnia 23 marca 2017 r. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 lutego 2017 r.
W. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia 29 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza B.. Postanowieniem z dnia 10 października 2016 r., sygn. akt III SA/Gd 848/16 Sąd odrzucił ww. skargę jako niedopuszczalną. Strona została pouczona o przysługującym jej prawie wniesienia skargi kasacyjnej.
Skarżący wniósł następnie o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Referendarz sądowy WSA w Gdańsku postanowieniem z dnia 18 stycznia 2017 r. odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy. Od powyższego postanowienia skarżący wniósł sprzeciw, w wyniku którego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 27 lutego 2017 r. na podstawie art. 260 § 1 i 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), - dalej p.p.s.a. utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 18 stycznia 2017 r. Odpis postanowienia Sąd doręczył skarżącemu wraz z pouczeniem, że na wydane postanowienie nie przysługuje środek odwoławczy.
Pismem z dnia 23 marca 2017 r. skarżący - mimo udzielonego przez Sąd pouczenia - wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 27 lutego 2017 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 194 § 1 p.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia wymienione w art. 194 § 1 pkt 1-10 p.p.s.a.
Do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej (art. 197 § 2 p.p.s.a.). Z tego względu jeżeli wniesione zażalenie jest niedopuszczalne, podlega odrzuceniu przez Sąd na podstawie art. 178 p.p.s.a.
W przedmiotowej sprawie wniesione przez skarżącego zażalenie jest niedopuszczalne, ponieważ na wydane przez Sąd na podstawie art. 260 p.p.s.a. postanowienie w przedmiocie prawa pomocy, zgodnie z obowiązującymi przepisami, nie przysługuje żaden środek odwoławczy tj. ani sprzeciw, ani zażalenie, ani też skarga kasacyjna.
Wyjaśniając przyczyny niedopuszczalności wniesionego przez skarżącego zażalenia wskazać należy, że z dniem 15 sierpnia 2015 r. weszła w życie nowelizacja powołanej wyżej ustawy, wprowadzona ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015r., poz. 658), mocą której został zmieniony m.in. art. 260, mający w niniejszej sprawie zastosowanie. Na podstawie art. 1 pkt 73 ustawy nowelizującej, przepis art. 260 p.p.s.a. otrzymał nowe brzmienie.
Stosownie do art. 260 § 1 p.p.s.a. - w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 sierpnia 2015 r. - rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. W sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu - art. 260 § 2 p.p.s.a.
A zatem, ustawodawca w stanie prawnym obowiązującym od dnia 15 sierpnia 2015 r. nie przewidział środków odwoławczych od orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych, które zapadły po rozpoznaniu sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8 p.p.s.a., w tym po rozpoznaniu sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego w przedmiocie przyznania, cofnięcia, odmowy przyznania prawa pomocy albo umorzenia postępowania w sprawie przyznania prawa pomocy, o jakim mowa w art. art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a.
Orzeczenie sądu staje się prawomocne z chwilą jego wydania i nie przysługują od niego żadne środki odwoławcze, w tym zażalenie (art. 168 § 1 p.p.s.a.). W niniejszej sprawie nie zachodzi przypadek, o którym stanowi art. 258 § 4 p.p.s.a., albowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku orzekał w tym przypadku jako sąd drugiej instancji.
Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił zażalenie na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.