Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. w przedmiocie weryfikacji zgłoszenia celnego co do wartości celnej towaru, określenia długu celnego oraz podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Orłowska po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2014 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Spółki z o.o. z siedzibą w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia 14 sierpnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie weryfikacji zgłoszenia celnego co do wartości celnej towaru, określenia długu celnego oraz podatku od towarów i usług postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie strona 1/2

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na wyżej opisaną decyzję strona skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.

W uzasadnieniu do wniosku podniesiono, że w wyniku podjętych działań egzekucyjnych dotyczących należności celnych i podatkowych Spółki, nałożonych na skarżącą decyzjami Dyrektora Izby Celnej w G., a wśród nich - decyzją zaskarżoną w niniejszej sprawie, Spółka "praktycznie nie jest w stanie ani prowadzić działalności gospodarczej ani tym bardziej na bieżąco regulować jakichkolwiek zobowiązań. W wyniku działań podjętych przez organ administracyjny Bank [...] w K. wszczął procedurę wypowiedzenia udzielonych skarżącej kredytów inwestycyjnych, co więcej Zarząd Spółki, wobec takiej postawy organu administracyjnego i takich jego działań jest zmuszony w przypadku nieuwzględnienia niniejszego wniosku przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, obowiązkowo rozważyć złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację masy majątku zgodnie z dyspozycją art. 21 prawa upadłościowego i naprawczego wobec braku możliwości zaspakajania swych wierzycieli ....".

Kwoty należności celnych i podatkowych, stanowiące różnicę między należnościami już zapłaconymi, a wynikającymi z zaskarżonej decyzji to kwoty: 1 626, 00 zł (cło) i 27 704,00 zł (podatek).

Organ, który zapoznał się z treścią wniosku, bowiem był on zawarty w skardze, nie odniósł się do niego (w odpowiedzi na skargę podano, że "Dyrektor Izby Celnej w G. nie wydał postanowienia w tej sprawie").

Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j. t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwaną dalej p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego orzec o wstrzymaniu wykonania decyzji w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Sąd, wydając orzeczenie w omawianym przedmiocie, powinien swoje rozstrzygnięcie oprzeć zarówno na ocenie wniosku skarżącego, jak i materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, w aspekcie wystąpienia bądź też niewystąpienia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, to jest niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z konstrukcji wyżej wymienionej normy prawnej wynika, że to na stronie spoczywa obowiązek wykazania we wniosku przesłanek zawartych w powołanym przepisie, tj. przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Jak przyjęto w orzecznictwie, sąd rozpoznając wniosek nie dokonuje oceny zawartości skargi, dlatego też wniosek powinien zawierać odrębne uzasadnienie, bowiem samo powołanie się na skutki wymienione w art. 61 § 3 P.p.s.a. nie stanowi uprawdopodobnienia ich wystąpienia. Twierdzenia strony powinny również być poparte dokumentami źródłowymi. (por. postanowienie NSA z dnia 30 listopada 2004 r., GZ 121/04, niepubl.).

Strona 1/2