Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie z jej skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Adam Osik po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. Ż. o przyznanie prawa pomocy w sprawie z jej skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 15 września 2017 r., nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: 1. umorzyć postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. przyznać wnioskodawczyni prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 21 listopada 2017 r., złożonym na formularzu urzędowym PPF, skarżąca G. Ż. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.

Na podstawie złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżącej, a nadto w oparciu o załączony do wniosku dokument zaświadczenia o wypłacanej skarżącej renty rodzinnej, jak i dokumenty znajdujące się w aktach administracyjnych, ustalono, że zamieszkuje ona samotnie w mieszkaniu o pow. [...] mkw. Skarżąca została zaliczony do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym, obecnie pobiera rentę rodzinną w wysokości [...] zł netto. Wedle oświadczenia, skarżąca nie posiada żadnego innego majątku, czy też oszczędności. Skarżąca określiła stałe miesięczne koszty utrzymania, na które składają się koszty czynszu ([...] zł), mediów ([...] zł) oraz lekarstw ([...] zł), które pokrywane są ze wskazanego wyżej dochodu.

W tym stanie uznano, co następuje.

Zgodnie z art. 239 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących chorób zawodowych. Powyższe oznacza, że skarżąca jest w niniejszej sprawie ustawowo zwolniona od ponoszenia kosztów sądowych, a zatem nie ma obowiązku ich uiszczania. W konsekwencji spełnione zostały przesłanki umorzenia postępowania w sprawie przyznania prawa pomocy w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, o czym referendarz sądowy, działając na podstawie art. 249a w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji postanowienia.

Odnośnie żądania ustanowienia zawodowego pełnomocnika z urzędu uznano natomiast, że instytucja prawa pomocy uregulowana w art. 243 - 262 p.p.s.a. stanowiąc jedną z gwarancji realizacji konstytucyjnej zasady prawa do sądu umożliwia dostęp do sądu osobom, które obiektywnie nie mają wystarczających środków finansowych na poniesienie kosztów prowadzonego postępowania sądowoadministracyjnego.

Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym (obejmującym ustanowienie pełnomocnika z urzędu) następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Z treści ww. przepisu wynika, że to na podmiocie wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji materialnej i dochodowej uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy. Rozstrzygnięcie złożonego wniosku uzależnione jest zatem wyłącznie od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.

Uznając oświadczenia skarżącej za wiarygodne oraz biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności faktyczne, w tym fakt braku zatrudnienia skarżącej, stopień jej niepełnosprawności oraz fakt niewysokich dochodów osiąganych z tytułu świadczenia rentowego, a nadto braku oszczędności i znaczącego majątku, uznano, że skarżąca, nie mając obecnie realnych możliwości poniesienia kosztów ustanowienia zawodowego pełnomocnika z wyboru spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym. Odnosząc wysokość zadeklarowanych przez skarżącą wydatków związanych z kosztami utrzymania i zakupu leków, przyjąć należało, że skarżąca wykazała dostatecznie, że spełnia przesłankę przyznania jej prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata. Nadwyżka dochodu nad wskazanymi we wniosku wydatkami nie może zostać spożytkowana na pokrycie kosztów ustanowienia zawodowego pełnomocnika z wyboru, skoro niewątpliwie pokrywa ona codzienne koszty zakupu żywności, czy odzieży.

W związku z dokonaną oceną sytuacji majątkowej i możliwości płatniczych skarżącej, referendarz sądowy działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a. orzekł jak w punkcie drugim sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny