Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Leszek Wolny po rozpoznaniu w dniu 31 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. N. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego w kwestii wniosku o przyznanie stronie skarżącej prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 zł złożony został przez skarżącego wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych na druku urzędowego formularza PPF.
W uzasadnieniu wniosku, strona oświadczyła, że z uwagi na jej ciężkie warunki materialne nie ma możliwości ponoszenia jakichkolwiek kosztów sądowych. Skarżący podkreślił, że jest ojcem samotnie wychowującym swój czteroletnią córkę i mieszka w wynajętym mieszkaniu.
Skarżący uzyskuje miesięcznie wynagrodzenie w kwocie 2.065 zł brutto (co daje 1.544 zł netto). Na jego majątek składa się: działka rolna o powierzchni 0,3 ha, samochód osobowy marki [...] (rok produkcji 2006) wartości około 10.000 zł, otrzymany w darowiźnie od jego matki.
W tym stanie rzeczy, referendarz sądowy pismem z dnia [...] września 2014 r. wezwał stronę skarżącą do uzupełnienia i uprawdopodobnienia danych zawartych we wniosku poprzez nadesłanie szeregu dokumentów, mających zobrazować jej rzeczywisty i aktualny stan majątkowy. Wezwanie to miało na celu uzupełnienie i udokumentowanie danych zawartych we wniosku o prawo pomocy.
Przesyłka zawierająca to wezwanie, została skutecznie doręczona bezpośrednio skarżącemu w dniu [...] października 2014 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru ww. przesyłki, znajdującej się w aktach sądowych sprawy.
Do dnia dzisiejszego nie wpłynęły do akt sprawy żadne dokumenty, o które wnioskodawca został wezwany pismem referendarza sądowego z dnia [...] września 2014 r.
Mając powyższe na uwadze, zważono, co następuje.
Stosownie do art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity w Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zmianami) - zwanej dalej P.p.s.a. - stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. Z kolei zgodnie z art. 245 § 1 P.p.s.a., prawo pomocy może zostać udzielone w zakresie częściowym lub całkowitym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika procesowego z urzędu w osobie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 2 P.p.s.a.).
Z kolei prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub części (...) lub obejmuje ustanowienie fachowego pełnomocnika w osobie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 P.p.s.a.).
Na wstępie należy zaznaczyć, że skarżący składając wniosek o prawo pomocy, zażądał przyznania jej prawa pomocy w zakresie częściowym, tj. w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Mając to na uwadze, odnosząc się do wniosku K. N., należy przywołać zasadę wyrażoną w art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., zgodnie z którą, przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku koniecznego utrzymania dla siebie i rodziny.
O ewentualnym przyznaniu prawa pomocy przesądza zatem przesłanka zobiektywizowana, o czym świadczy słowo "wykazanie", które nakłada na stronę nie tylko powinność uprawdopodobnienia ale więcej, formułuje obowiązek wskazania przez nią obiektywnie zaistniałych przesłanek stanu rzeczywistego (por. P. Dobosz, Procedury administracyjne, model sądownictwa administracyjnego a "prawo pomocy" [w:] praca zbiorowa pod red. J. Stelmasiaka, J. Niczyporuka, S. Fundowicza, Polski model sądownictwa administracyjnego, Oficyna Wydawnicza VERBA s. c., Lublin 2003, s. 120). Oznacza to, że inicjatywa dowodowa w stosunku do okoliczności, z których strona wnioskująca zamierza wywieść skutki prawne leży po stronie wnioskodawcy, a nie rozpoznającego wniosek. Nie budzi zatem wątpliwości, że rozstrzygnięcie wniosku zależy od tego, co zostanie udowodnione przez stronę (por.: J. P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2004, s. 319).