Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Mirosław Kupiec po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 marca 2006 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie obowiązku meldunkowego - odmowa wymeldowania postanawia odrzucić skargę.
Decyzją z dnia z dnia [...] r. Wojewoda [...] uchylił decyzję Prezydenta Miasta R. orzekającego o wymeldowaniu A. B. z pobytu stałego z lokalu położonego w R. ul. [...] i orzekł o odmowie wymeldowania tej osoby.
Skargę z dnia [...] r. na powyższą decyzję złożyła B. P.. W skardze tej wskazała, że korespondencję należy kierować na adres: ,, [...],[...]-R., [...]’’.
Na ten adres Sąd skierował wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie [...] zł oraz nadesłania odpisu skargi z pouczeniem, że nieuiszczenie wpisu i nieuzupełnienie skarg w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania spowoduje odrzucenie skargi. Druk wezwania zawierał również pouczenia między innymi o możliwości złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy i obowiązku strony o konieczności zawiadomienia Sądu o każdej zmianie swego adresu.
Wezwanie przesłane na adres do korespondencji zostało odebrane przez pastora A. C. z [...],,[...]’’ mieszczącego się w R. przy ul. [...] dnia [...] r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 47 § 1 i art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., zwaną dalej P.p.s.a.) w zakresie formy skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, czyli między innymi do skargi powinien być dołączony jej odpis. Gdy pismo strony jest pierwszym pismem w sprawie sądowoadministracyjnej, dotyczy to np. skargi, powinno także zawierać oznaczenie zamieszkania, a w razie jego braku - adresu do doręczeń (art. 46 § 2 P.p.s.a.).
Sprawy z zakresu ewidencji ludności i dowodów osobistych podlegają obowiązkowi uiszczenia stałego wpisu sądowego w kwocie [...] zł na podstawie § 2 ust. 3 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. W sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193) wydanego na mocy art. 233 P.p.s.a. Strona wnosząca skargę jest zobowiązana uiścić należny wpis sądowy zgodnie z art. 214 § 1 i art. 219 § 1 P.p.s.a. Sąd nie może podjąć żadnej czynności na skutek pisma (w tym skargi), od którego nie została uiszczona opłata sądowa (w tym wpis sądowy) (art. 220 § 1 P.p.s.a.), chyba że stronie przysługuje ustawowe zwolnienie od kosztów sądowych określone w art. 239 P.p.s.a. lub zostanie przyznane na jej wniosek stosowne prawo pomocy obejmujące zwolnienie od tych kosztów.
W przedmiotowej sprawie skarga B. P. zawierała brak formalny w postaci nie dołączenia odpisu skargi. Przy wniesieniu skargi nie został również uiszczony wpis sądowy w wysokości [...] zł. W związku z tym Sąd wezwał stronę do uzupełnienia tych braków pouczając o skutku nie dochowania tych warunków w terminie 7 dni.
Wezwanie zostało przesłane na imię i nazwisko strony na adres do doręczeń podany przez nią w skardze. Przesyłka ta została odebrana przez osobę upoważnioną do odbioru, czyli pastora, ponieważ, jak to sama strona zaznaczyła, pod tym adresem mieścił się [...].
Do chwili obecnej ani nie uzupełniono braków formalnych skargi ani nie uiszczono wymaganego wpisu sądowego, a strona nie złożyła wniosku o przywrócenie wyznaczonego terminu lub wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie kosztów sądowych. Tym samym zachodzą podstawy do odrzucenia skargi wynikające z art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. (co do braków formalnych) i z art. 220 § 3 P.p.s.a. (co do nie uiszczenia należnego wpisu), dlatego Sąd orzekł jak w sentencji.