Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Herman po rozpoznaniu w dniu 25 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. W. na decyzję Burmistrza Miasta C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania lokalu mieszkalnego postanawia: odrzucić skargę.
Decyzję z dnia [...] r. nr [...] Burmistrz Miasta C. odmówił skarżącemu przyznania uprawnienia do najmu lokalu mieszkalnego. W treści rozstrzygnięcia pouczono stronę, że od decyzji służy odwołanie do Komisji Odwoławczej w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.
Pismem z [...] r. skarżący wniósł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargą na powyższą decyzję domagając się jej uchylenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., zwanej dalej: p.p.s.a.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.).
Z treści skargi jednoznacznie wynika, że jej przedmiotem strona uczyniła decyzję organu pierwszej instancji tj. Burmistrza Miasta C. W myśl zaś art. 127 § 1 i § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 735, dalej: k.p.a.) od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji, a właściwy do rozpoznania odwołania jest organ administracji publicznej wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inny organ odwoławczy.
Mając na uwadze, że skarżący pomimo prawidłowego pouczenia zawartego w decyzji nie wyczerpał dostępnych środków prawnych w administracyjnym toku instancji tj. nie złożył odwołania od zaskarżonej decyzji do Komisji Odwoławczej, a tym samym nie dopełnił wskazanego w art. 52 § 1 p.p.s.a. warunku dopuszczalności skargi, skargę należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 58 § 3 p.p.s.a.
Z tego względu Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.