Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć po rozpoznaniu w dniu 9 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie opłaty paliwowej w kwestii wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z [...] r. J. S. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie opłaty paliwowej. W skardze skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że zaskarżona decyzja jest w całości nieprawidłowa.
Ponadto skarżący oświadczył, że nie jest w stanie uregulować zobowiązań podatkowych wynikających z zaskarżonych decyzji bez konieczności podjęcia decyzji o likwidacji firmy i zwolnieniu kilkunastu pracowników. Stwierdził, że racjonalnym jest wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowego, gdyż jej wykonanie pociągnie niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, a zarazem spowoduje powstanie nieodwracalnych skutków w postaci likwidacji firmy. Skarżący nie dołączył do swojego wniosku żadnej dokumentacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 tekst jedn. ze zm.) - zwanej dalej w skrócie p.p.s.a. - sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z przepisu tego wynika, że sąd może wstrzymać wykonanie danego aktu administracyjnego uzależniając to od zdarzeń przyszłych, będących spodziewanym skutkiem wykonania aktu lub czynności, albo w drodze egzekucji administracyjnej albo w wyniku działań osób trzecich realizujących swoje uprawnienia lub obowiązki.
"Niebezpieczeństwo" zaistnienia "znacznej szkody" i "trudnych do odwrócenia skutków" musi wynikać z racjonalnej oceny zakresu, zasad i trybu wykonania aktu w czasie zawisłości skargi w danej sprawie sądowoadministracyjnej.
Tym samym, aby ocena Sądu nastąpiła, zainicjowana złożonym wnioskiem o wstrzymanie, strona winna uzasadnić ten wniosek powołując się na określone okoliczności faktyczne, ewentualnie winna uprawdopodobnić możliwość ich wystąpienia działając we własnym interesie.
Dla wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, strona ma obowiązek uprawdopodobnić istnienie konkretnych i obiektywnych okoliczności pozwalających przyjąć, że wstrzymanie wykonania aktu jest zasadne. Nie wystarcza jedynie złożenie wniosku, a nawet przytoczenie w jego uzasadnieniu okoliczności, które teoretycznie mogą pojawić się na etapie wykonania decyzji. Twierdzenia strony o niebezpieczeństwie spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w wypadku wykonania decyzji, powinny zostać poparte dokumentami, które uwiarygodniłyby sytuację skarżącego (por. postanowienie NSA z dnia 18 października 2011 r., II GSK 1799/11, LEX nr 965117). Należy mieć na uwadze także to, że Sąd nie bada zasadności samej skargi na etapie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej, a katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest zamknięty (por postanowienie NSA z dnia 3 listopada 2011 r., II OZ 1047/11, LEX nr 984678).