Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Apollo (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2008r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. H. na pismo Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych Oddziału w z dnia [...] nr - w przedmiocie odmowy przyznania pomocy ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych postanawia: odrzucić skargę.
Skarżący H. H. złożył skargę na pismo Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Oddziału w K. z dnia [...], którym to pismem poinformowano skarżącego, w nawiązaniu do złożonego przez niego w piśmie z dnia [...] wniosku o przyznanie pomocy w ramach programu "Komputer dla Homera 2003", o terminie składania wniosków oraz zasadach programu.
W odpowiedzi na skargę Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - Oddział w K. wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie. Zarzucił, iż droga sądowa w sprawach dotyczących przyznawania pomocy osobom niepełnosprawnym w oparciu o programy zatwierdzone przez Radę Nadzorczą w trybie art. 47 ust. 1 pkt 4a ustawy z 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 123, poz. 776 ze zm.) jest niedopuszczalna. Ponadto skarżący nie spełniał warunków określonych w uchwale Rady Nadzorczej PRON z 27 października 2004r. nr 42/2004 i uchwały zarządu PRON z 16 marca 2007r. nr 147/2007.
Postanowieniem z dnia 29 lutego 2008r. sygn. akt III SA/Gl 1643/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy w postaci pełnomocnika z urzędu uznając, iż skarga jest oczywiście bezzasadna, bowiem sprawa, w której została wniesiona nie podlega kognicji sądów administracyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) skarga podlega odrzuceniu, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Wobec powyższego Sąd administracyjny, który stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sprawuje kontrolę legalności zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ma obowiązek w pierwszej kolejności rozważyć, czy jest właściwy do podjęcia wyżej wymienionych działań, oraz sprawdzić, czy sprawa podlega jego kognicji.
Sąd po przeanalizowaniu materiału dowodowego sprawy oraz unormowań prawnych, które należało wziąć pod uwagę, doszedł do przekonania, że nie jest właściwy do rozpoznania skargi złożonej przez H. H.
Na podstawie art. 3 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;