Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys - Kmiecik, , , po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu Dyrektora [...] Urzędu Pracy w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy p o s t a n a w i a 1. odrzucić sprzeciw, 2. zwrócić wnoszącemu sprzeciw kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem uiszczonego wpisu sądowego od sprzeciwu.
Pismem z dnia 24 listopada 2020 r. Dyrektor [...] Urzędu Pracy w K. wniósł sprzeciw do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy.
W odpowiedzi na sprzeciw organ wniósł o jego odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Merytoryczne rozpatrzenie sprzeciwu od decyzji jest możliwe jedynie wówczas, gdy sprzeciw jest dopuszczalny oraz gdy został wniesiony skutecznie. Brak spełnienia którejkolwiek z przesłanek dopuszczalności uniemożliwia jego rozpoznanie.
Zdaniem Sądu taka sytuacja występuje w niniejszej sprawie, bowiem sprzeciw został wniesiony przez organ I instancji.
Zgodnie z art. art. 64a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, dalej przywoływana jako P.p.s.a.), od decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 K.p.a. skarga nie przysługuje, jednakże strona niezadowolona z treści decyzji może wnieść od niej sprzeciw. Do sprzeciwu od decyzji stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, o ile ustawa nie stanowi inaczej (art. 64b § 1), a rozpoznając sprzeciw od decyzji, sąd ocenia jedynie istnienie przesłanek do wydania decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 K.p.a. (art. 64e P.p.s.a.). Stosownie do art. 50 § 1 i 2 P.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka, organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym oraz inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, stroną postępowania administracyjnego nie może być organ, który z mocy przepisów prawa został powołany do wydawania postanowień i decyzji administracyjnych. Dopuszczenie możliwości wniesienia skargi lub sprzeciwu przez organ administracji publicznej, który wydał rozstrzygnięcie w sprawie, nadawałoby temu organowi dwojakie uprawnienia. Z jednej strony uprawnienia władcze w zakresie rozstrzygnięcia, z drugiej - uprawnienia strony, która kwestionuje poprzez sprzeciw takie rozstrzygnięcie. Uprawnień stron nie nadają takiemu organowi ani przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego ani przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zgodnie z brzmieniem art. 28 K.p.a. stroną postępowania jest tylko podmiot występujący w danym stosunku administracyjnoprawnym w charakterze administrowanego. Pojęcia strony nie można zatem odnieść do podmiotu występującego w charakterze organu administracyjnego wyposażonego w kompetencje do władczego rozstrzygnięcia indywidualnej sprawy i wydania decyzji administracyjnej w pierwszej instancji (por. postanowienie NSA z dnia 19 października 2000r. sygn. akt II SA/Gd 2159/00 Lex 46440, postanowienie NSA z dnia 24 stycznia 1997r. sygn. akt IV SA 802/95 publ. ONSA z 1997r., nr 4, poz. 179).
Organ, który wydał decyzję w I instancji nie jest więc uprawniony do wniesienia sprzeciwu do sądu administracyjnego, albowiem przedmiot sprawy rozstrzyganej decyzją nie dotyczy interesu prawnego tego organu w rozumieniu art. 28 K.p.a. i art. 50 § 1 P.p.s.a., gdyż działa jako podmiot wykonujący przyznane mu kompetencje.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uznał, iż sprzeciw wniesiony przez organ I instancji jest niedopuszczalny i orzekł o jego odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. O zwrocie wpisu od sprzeciwu orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 tej ustawy.