Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. D. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 13 listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie radcy prawnemu P. D. wykonującemu zawód w Kancelarii Radcy Prawnego przy ul. [...] w K kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Ustanowiony dla strony radca prawny, którego Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych wyznaczyła w osobie mecenasa P. D. reprezentował stronę w postępowaniu I instancji przed tut. wojewódzkim sądem administracyjnym za co otrzymał stosowne wynagrodzenie (k. 47). Następnie sporządził i wniósł skargę kasacyjną w treści której sformułował "wniosek o przyznanie pełnomocnikowi skarżącego nieopłaconych kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu". Zapewnił również stronie zastępstwo w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (protokół k. 94).
Wyrokiem z dnia 6 września 2017 r. sygn. akt I OSK 2923/16 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, bez orzekania o wynagrodzeniu za pomoc prawną spełnioną na zasadzie prawa pomocy (k. 95 i 99v.)).
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do treści art. 250 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Wobec tego, że skarga kasacyjna została wniesiona 13.10.2016 r. (k. 72 - wpływ 18.10.2016 r. k. 69) więc zasady te zgodnie z §22 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. z 2016, poz. 1715) precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. z 2015, poz. 1805).
Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w §3 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W realiach rozstrzyganego przypadku można przyjąć, że radca prawny złożył takie oświadczenie.
W myśl cytowanego rozporządzenia podstawę zasądzenia opłat stanowi 1/2 opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4 (§4 ust. 1). W konsekwencji w sprawie takiej jak niniejsza, za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz za zapewniony stronie udział substytuta w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym przysługuje wyznaczonemu radcy prawnemu, który prowadził sprawę przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji opłata w wysokości 180 zł, która to kwota wynika z §21 ust. 2 pkt. 2 lit. a) odpowiada bowiem 75% stawki określonej w §21 ust. 1 pkt. 1 lit. c) z uwzględnieniem §4 ust. 1 rozporządzenia. Na mocy §4 ust. 3 cytowanego rozporządzenia ustalona opłata ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Na mocy §4 ust. 3 cytowanego rozporządzenia ustalona opłata ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Z przytoczonych względów orzeczono jak w sentencji.