Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Wołek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 maja 2008 r. wniosku K. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia odmówić wstrzymania wykonania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak [...]
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] zmniejszającą wysokość przyznanego skarżącemu K. K. zasiłku okresowego.
K. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na powyższą decyzję organu odwoławczego.
Po wniesieniu skargi, wyznaczony dla skarżącego w ramach prawa pomocy profesjonalny pełnomocnik, w piśmie procesowym stanowiącym uzupełnienie skargi, zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie wskazując jakiekolwiek okoliczności uzasadniających wniosek.
Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm.), po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Postanowienia w sprawie wstrzymania aktu lub czynności wydane, na podstawie § 2 i 3, sąd może zmienić lub uchylić w każdym czasie w razie zmiany okoliczności (§ 4). Postanowienia, o których mowa w § 3 i 4, sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (§ 5). Wstrzymanie wykonania aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji (§ 6).
Powyższe oznacza, że orzeczenie dotyczące wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności ma fakultatywny charakter, a więc sąd może, lecz nie musi wstrzymać ich wykonanie, gdy występują przesłanki, od zaistnienia, których ustawodawca uzależnia wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków i nie wystarczy samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione.
W rozpatrywanej sprawie, skarżący reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w ogóle nie wykazał, że istotnie zachodzą takie przesłanki.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie przytoczonego przepisu, postanowił jak w sentencji.