Wniosek w przedmiocie nakazania zmiany organizacji ruchu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 listopada 2018 r. wniosku Burmistrza Miasta Zakopane o wstrzymanie wykonania nakazu w sprawie ze skargi Burmistrza Miasta Zakopane na nakaz Wojewody Małopolskiego z dnia 3 sierpnia 2018 r. znak WI-V.8170.6.2016 w przedmiocie nakazania zmiany organizacji ruchu postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego nakazu.

Uzasadnienie

Wojewoda Małopolski nakazem z dnia 3 sierpnia 2018 r. znak WI-V.8170.6.2016 nakazał zmianę organizacji ruchu poprzez dopuszczenie do ruchu na odcinku ul. Przewodników Tatrzańskich od ronda Jana Pawła II do skrzyżowania z ul. Mieczysława Karłowicza wszystkich uczestników ruchu drogowego.

Pismem z dnia 4 września 2018 r. Burmistrz Miasta Zakopane wniósł skargę na powyższy nakaz wraz z wnioskiem o wstrzymanie jego wykonania.

Skarżący ograniczył się do wskazania, że z uwagi na ryzyko wywołania nieodwracalnych skutków prawnych w zakresie środowiska i spowodowanie zmasowanego ruchu samochodowego na drodze do Kuźnic wykonanie aktu powinno zostać wstrzymane.

Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego nakazu nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; zwanej dalej "p.p.s.a.") po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Postanowienie w sprawie wstrzymania aktu lub czynności wydane na podstawie § 2 i 3, sąd może zmienić lub uchylić w każdym czasie w razie zmiany okoliczności (§ 4). Postanowienia, o których mowa w § 3 i 4, sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (§ 5).

Orzeczenie dotyczące wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji ma fakultatywny charakter, a więc sąd może, lecz nie musi wstrzymać wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nawet w wypadku, gdy występują w sprawie przesłanki przewidziane w powołanym wyżej przepisie, od zaistnienia których ustawodawca uzależnia wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności.

Rozstrzygając w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Ustawa wymienia w tym przepisie dwie przesłanki: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Oznacza to, że chodzi o taką szkodę - majątkową, a także niemajątkową - która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy, więc samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń i okoliczności świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione.

Sąd zwraca uwagę, że żadna z ustawowych przesłanek mogących uzasadniać wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu w rozpatrywanej sprawie nie została przez skarżącego uprawdopodobniona.

Wskazać należy, iż skarżący ograniczył się jedynie do ogólnych i lakonicznych stwierdzeń, iż z uwagi na ryzyko wywołania nieodwracalnych skutków prawnych w zakresie środowiska i spowodowanie zmasowanego ruchu samochodowego na drodze do Kuźnic wykonanie aktu powinno zostać wstrzymane.

Do skargi nie zostały dołączone żadne analizy świadczące o istnieniu ryzyka zmasowanego ruchu samochodowego. Brak jest wywodu o niebezpieczeństwie wyrządzenia skarżącemu - w następstwie wykonania nakazu - znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ogólnikowe sformułowanie wniosku niepoparte jest żadnymi liczbami czy okolicznościami.

Obowiązkiem wnioskodawcy jest wykazanie, że na skutek wykonania aktu grozi szkoda, której rozmiary przekraczają zwykłe następstwa wykonania tego typu nakazu, bądź też, że do odwrócenia skutku wykonania zaskarżonego nakazu nie wystarczy kolejna zmiana organizacji ruchu. Tego rodzaju okoliczności nadzwyczajne nie wynikają z wniosku.

Na marginesie Sąd zwraca uwagę, że chociaż w art. 61 § 3 p.p.s.a. mowa jest jedynie o uprawdopodobnieniu okoliczności wymienionych w tym przepisie, nie oznacza to, że samo przekonanie skarżącego, że wykonanie nakazu wywoła szczególnie niekorzystne konsekwencje jest wystarczające do tego, aby wniosek został uwzględniony.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji, na podstawie powołanych przepisów.

Strona 1/1