Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat E. N. o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu w sprawie ze skargi S. T. działającej w imieniu własnym oraz jako opiekun prawny P. S. na decyzję Wojewody z dnia 14 czerwca 2012 r. nr [....] w przedmiocie anulowania czynności materialno-technicznej polegającej na zarejestrowaniu pobytu stałego postanawia: oddalić wniosek.
Ustanowiony dla skarżącej adwokat (k. 104) wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w osobie mecenas E. N. (vide: zarządzenie Dziekana ORA k. 114) w złożonym dnia 24 września 2013 r. (data wpływu) do tutejszego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego piśmie z dnia 19 września 2013 r. zatytułowanym "Zawiadomienie o sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia środka zaskarżenia" poinformowała, iż sporządziła na piśmie opinię o braku podstaw do wniesienia środka zaskarżenia od wydanego przez tut. Sąd orzeczenia podając, że przedmiotową opinię przesłała skarżącej jak również Dziekanowi ORA. Jednocześnie wniosła o zasądzenie na swoją rzecz kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, które nie zostały pokryte w żadnej części.
Zarządzeniem z dnia 18 października 2013 r. wezwano adwokat E. N. o wyjaśnienie za jaką konkretnie czynność domaga się wynagrodzenia od Skarbu Państwa i przedstawienie Sądowi odpisu sporządzonej "opinii o braku podstaw do wniesienia środka zaskarżenia od wydanego przez tut. Sąd orzeczenia", którą wedle oświadczenia przesłała skarżącej jak również Dziekanowi ORA.
W odpowiedzi na to wezwanie adwokat E. N. w piśmie datowanym i złożonym w dniu 18 listopada 2013 r. podała jedynie, że zgodnie z uchwałą Naczelnej Rady Adwokackiej nr [....] z dnia [....] 2007 r. w sprawie trybu postepowania adwokatów wyznaczonych z urzędu do oceny zasadności sporządzenia i wniesienia kasacji, skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia i skargi kasacyjnej NRA zarządziła zawiadomienie Sądu o sporządzeniu takiej opinii oraz przesłanie opinii klientowi oraz dziekanowi ORA. Z tego adwokat wywodzi, że przedłożenie opinii do akt sprawy godziłoby w szeroko pojęte prawa strony, którą reprezentuje i w konsekwencji adwokat nie jest w stanie wykonać wezwania w tym zakresie.
Z urzędu stwierdza się, że w sprawach prowadzonych do sygn. akt III SA/Kr 1098/12 i III SA/Kr 1400/12 reakcją adwokat E. N. na tak samo zredagowane wezwanie było złożenie w dniu 18 listopada 2013 r. pism o cofnięciu złożonych przez nią wniosków o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodzić należy się z adwokat E. N. co do tego, ze zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 02/153/1270 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Słusznie też wskazuje wyznaczona adwokat, iż zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 02/163/1348 ze zm.) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez adwokata ustanowionego z urzędu (§1 rozp.).