Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. T. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Wojewody z dnia 15 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Opisując swoją sytuację rodzinną zakreśliła rubrykę 6. W rubryce 8 wpisała zaś, że mieszka sama u obcych ludzi.
Określając swój majątek poczyniła w rubryce 7.1. przy nieruchomości rolnej wzmiankę o treści "nie utrzymuję kontaktów z moją rodziną i jaki jest stan majątkowy po moich rodzicach". Zadeklarował brak zasobów i przedmiotów wartościowych..
Swoje dochody oszacowała na 400 zł miesięcznie z prac dorywczych na za sprzątanie.
Uzasadniając swoje starania podniosła, że po utracie stałej pracy od wielu lat jest zarejestrowana w urzędzie pracy. Nadmieniła, że od wielu lat jest osobą bezdomną ponieważ utraciła rodzinny majątek. Mieszka kątem u obcych ludzi. Brak ubezpieczenia komplikuje jej trudną sytuację.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 239 §1 pkt 1 lit. b) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących statusu bezrobotnego, zasiłków oraz innych należności i uprawnień przysługujących osobie bezrobotnej. W konsekwencji uznania, że wnioskodawczyni korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych - co oznacza całkowite zwolnienie strony z obowiązku wnoszenia zarówno opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków rozpoznanie jej wniosku w tym zakresie jest zbędne w związku z czym postanowiono jak w punkcie pierwszym sentencji działając na zasadzie art. 249a ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.
Sytuacja taka pozostaje bez wpływu na drugie z żądań a mianowicie ustanowienia adwokata. Zgodnie bowiem z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją przedstawionego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, wykazania przez stronę, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).
W realiach niniejszej sprawy skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Jest ono wystarczające do oceny jego aktualnych możliwości płatniczych. Skarżąca jest bowiem osobą ubogą w potocznym tego słowa znaczeniu skoro, nie ma majątku, mieszka kątem u obcych ludzi i utrzymuje się z prac dorywczych. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że przy obecnym poziomie cen oraz usług środki jakie ma do dyspozycji wystarczają z trudem na opędzenie podstawowych potrzeb życiowych.
Uwzględniając to wszystko, udzielono więc skarżącej pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym orzekając jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.