Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 21 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. J. o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie wpisu od skargi w sprawie ze skargi J. J. na Starostę w przedmiocie niewykonania prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 lutego 2016 r. sygn. akt III SAB/Kr 61/15 postanawia: przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie z wpisu od skargi.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w zakresie wpisu od skargi.
Wskazał, że oprócz starego drewnianego domu o powierzchni 67 m2, nieruchomości rolnej o areale 6,20 ha i lasu o powierzchni 0,13 ha nie posiada innych nieruchomości, zasobów pieniężnych czy przedmiotów wartościowych. Określając wysokość swojego dochodu z gospodarstwa rolnego wskazał na kwotę 600 zł miesięcznie.
Uzasadniając swoje starania podniósł, że znajduje się w trudnej sytuacji materialnej gdyż posiadane gospodarstwo rolne położone jest w terenie górzystym o niskiej wartości użytkowej. Nadmienił, że kilka lat temu był ofiarą oszustwa i od tego czasu wpadł w zadłużenie nie mając z czego regulować bieżących opłat. Powiada, że żyje poniżej minimum socjalnego.
Wobec tego, że nie jest to pierwszy ani jedyny wniosek o prawo pomocy składany przez skarżącego w tut. wojewódzkim sądzie administracyjnym, więc w oparciu o wyjaśnienia skarżącego składane w innych, wcześniejszych sprawach okolicznościami znanymi z urzędu pozostaje, że koszty utrzymania skarżącego związane z zakupem żywności należy szacować na ok. 300 zł, zużywanej energii elektrycznej na ok. 60 zł, gazu butlowego na ok. 50 zł, innych opłat na ok. 50 zł.
Mając na uwadze powyższe zaważyć należało, co następuje:
Stosownie do art. 252 w związku z art. 246 §1 pkt. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zwanej dalej "ppsa", osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym jeżeli nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W realiach niniejszej sprawy skarżący złożył oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie to koresponduje z wcześniejszymi jakie składał w innych postępowaniach, gdzie uznawano je za przekonywujące. Uzupełnione zaś o okoliczności znane z urzędu należy uznać za wystarczające do oceny możliwości płatniczych strony w niniejszej sprawie. Konsekwentnie przyjąć należy, że jeśli dochody skarżącego oscylują wokół ustalonego przepisami ustawy o pomocy społecznej kryterium ubóstwa a na cały jego majątek składa się niewielki stary dom oraz 6 hektarowa nieruchomość rolna (1,41 przeliczeniowych) ze skrawkiem lasu to nie należy on do osób zamożnych. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że przy obecnym poziomie cen oraz usług środki jakie ma do dyspozycji wystarczają na zakupy podstawowych produktów. Okoliczność, że do skarżącego należy wykazany majątek nie zmienia tego punktu widzenia. Chociaż bowiem posiada on potencjalnie określoną wartość podkładową lub sprzedażną to jednak trudno byłoby wymagać od skarżącego takich rozporządzeń. Sprzedaż bądź obciążenie domu gdzie zamieszkuje czy gruntów na których gospodarzy godziłyby bowiem w podstawy bytowania tego człowieka. Poza tym trzeba uwzględnić, że przy wykazywanym dochodzie skarżący nie uzyska pożyczek czy kredytów w bankach lub SKOK-ach z uwagi na brak istotnej dla tych instytucji finansowych zdolności do bieżącego regulowania zaciągniętych zobowiązań.
Z tych względów udzielono skarżącemu zgodnie z wnioskiem pomocy, o którym to prawie traktują przepisy Oddziału 2 Rozdziału 3 Działu V ustawy z dnia 30 czerwca 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.