Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata w sprawie ze skargi M. B. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 17 sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego z dnia 17 sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego z dnia 17 sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany kosztu posiłku postanawia: I. umorzyć postępowanie w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego lub adwokata.
Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną, uwidocznił brak osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym.
Podał, że nie ma żadnych nieruchomości, zasobów ani przedmiotów wartościowych.
Swoje miesięczne dochody oszacował na kwotę [...] zł zasiłku z MOPS.
Uzasadniając swoje starania wskazał na zamiar złożenia skargi kasacyjnej. Wymieniając zobowiązania i stałe wydatki podał, że czynsz wynosi [...] zł a alimenty [...] zł.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 239 §1 pkt 1 lit. a) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązek uiszczenia kosztów sądowych nie ciąży na stronie skarżącej działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. W postępowaniu sądowo administracyjnym przedmiot skargi opatrzono symbolem "6320" (vide: zarządzenie k. 1) opisywanym przez załącznik nr 1 do zarządzenia Prezesa NSA z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia zasad biurowości w sądach administracyjnych jako sprawa z zakresu pomocy społecznej. W konsekwencji uznania, że skarżący korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych rozpoznanie wniosku z zakresie zwolnienia od kosztów sądowych jest zbędne a w związku z tym postanowiono jak w sentencji działając na zasadzie art. 249a ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.
Powyższe pozostaje bez wpływu na drugie z żądań a mianowicie przyznanie adwokata lub radcy prawnego z urzędu. Zgodnie z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). W sytuacji więc gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).
W realiach niniejszej sprawy skarżący złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie to jest wystarczające do oceny aktualnych możliwości płatniczych strony. Koresponduje z wcześniej składanymi w innych sprawach. Obrazuje, że skarżący należy do osób ubogich. Tak bowiem należy postrzegać osobę samotnie gospodarującą, bez majątku, utrzymującą się z niskiego zasiłku z MOPS. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że przy obecnym poziomie cen oraz usług, środki jakie skarżący ma do dyspozycji wystarczają z trudem na opędzenie podstawowych potrzeb życiowych. W takiej sytuacji konieczność wygospodarowania przez skarżącego środków na opłacenie pełnomocnika z wyboru jest problematyczne i uzasadnia twierdzenie, że skarżący nie jest w stanie ich ponieść, bez uszczerbku dla swego koniecznego utrzymania.
Biorąc powyższe pod uwagę udzielono więc skarżącemu zgodnie z wnioskiem pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekając jak w punkcie drugim sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.