Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. P. na pismo Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w sprawie wydania skierowania do zawarcia umowy najmu lokalu mieszkalnego na czas określony postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 8 kwietnia 2010r. nr [...] Burmistrz Miasta i Gminy skierował R. P. i K. P. do zawarcia umowy najmu lokalu zamiennego położonego przy ul. A w B. Zawarcie umowy najmu zostało wydane na czas określony, tj. do czasu zakończenia remontu budynku przy ul. C w B oraz usunięcia stwierdzonych przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego nieprawidłowości stanu technicznego obiektu.
Pismem z dnia 6 września 2010r. K. P., na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wezwała Burmistrza Miasta i Gminy do usunięcia naruszenia prawa w w/w skierowaniu i wydania go na czas nieoznaczony.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie Burmistrz Miasta i Gminy w piśmie z dnia 27 września 2010r. nr [...] podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko o wydaniu skierowania na czas oznaczony.
Pismem z dnia 28 października 2010r. K. P. wniosła skargę na odpowiedź Burmistrza Miasta i Gminy z dnia 27 września 2010r. nr [...].
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta i Gminy wniósł o odrzucenie skargi, względnie o jej oddalenie. Uzasadniając swój wniosek o odrzucenie skargi organ wskazał, iż sprawa będąca jej przedmiotem nie jest sprawą z zakresu administracji publicznej, a tym samym droga sądowa jest niedopuszczalna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Przedmiotem skargi K. P. jest pismo Burmistrza Miasta i Gminy z dnia 27 września 2010r. nr [...] będące odpowiedzią na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Skarżąca w swojej skardze wyraźnie bowiem wskazuje datę i numer pisma, na które wnosi skargę, nie pozostawiając wątpliwości, że przedmiotem skargi czyni odpowiedź Burmistrza Miasta i Gminy z 27 września 2010r. Potwierdza to dodatkowo fakt, że skarżąca w swoim piśmie z 6 września 2010r. skierowanym do Burmistrza Miasta i Gminy wyraźnie powołuje się na podstawę prawną wynikającą z art. 52 §3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Z akt niniejszej sprawy zdaje się wprawdzie wynikać, że skarżąca znacznie uchybiła przewidzianemu w tym przepisie terminowi 14-dniowemu do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, jednakże treść pisma skarżącej z 6 września 2010r. nie pozostawia wątpliwości, że traktuje ona to pismo jako przewidziane w art. 52 §3 p.p.s.a. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Następnie zaś, co wynika wyraźnie z treści skargi, odpowiedź udzieloną na to wezwanie czyni przedmiotem skargi.
Podstawową kwestią w niniejszej sprawie jest kwestia dopuszczalności wniesienia opisanej powyżej skargi.
Zakres kontroli działalności administracji publicznej i stosowania przez wojewódzkie sądy administracyjne środków przewidzianych w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm., zwana dalej p.p.s.a.) określa art. 3 § 1-3 tej ustawy. Obejmuje on m.in. skargi na: decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, lub rozstrzygające sprawę co do istoty, a także inne niż określone w pkt 1-3 § 2 art. 3 w/w ustawy akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.