Sprawa ze skargi P. Ś. na § 8 ust 1 pkt 7 uchwały Rady Miasta w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dąbek Sędziowie WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) NSA Krystyna Kutzner Protokolant Magdalena Karcz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2013 r. sprawy ze skargi P. Ś. na § 8 ust 1 pkt 7 uchwały Rady Miasta z dnia 24 października 2007 r. nr [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy postanawia: I skargę odrzucić II. przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata W. K. Kancelaria Adwokacka - K ul. [...] tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 240,00 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych), podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie strona 1/2

Skarżący P. Ś. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie w dniu 12 września 2012 r. skargę na uchwałę Rady Miasta z dnia 24 października 2007 r., nr [...] z w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy (Dz.U. Woj. z dnia 5 grudnia 2007 r., nr 850, poz. 5589 ze zm.) podnosząc, że przepisy uchwały wskazujące, że wszystkim eksmitowanym z jednego lokalu, którym sąd ustalił prawo do lokalu socjalnego, kieruje się do jednego lokalu - dyskryminują skarżącego i nie są zgodne z prawem.

Skarżący podniósł, że nie jest w stanie zamieszkać w lokalu, co do którego otrzymał skierowanie do zawarcia umowy najmu (na os. Z w K), gdyż lokal ten zamieszkują obce dla skarżącego osoby tam skierowane, tj. A. B. wraz dwojgiem dzieci Ż. i K. oraz P. B., który ma troje dzieci i mieszka z żoną. Przyznanie lokalu trzem rodzinom nie jest zasadne społecznie.

Wcześniej identyczne stanowisko skarżący prezentował w piśmie z dnia 26 lipca 2012 r. stanowiącym wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego zaskarżoną uchwałą.

Zgodnie z treścią § 8 ust. 1 pkt 8 uchwały w jej pierwotnym brzmieniu "realizacja uprawnień osób eksmitowanych na mocy jednego wyroku, wynikających z przyznanego przez sąd uprawnienia do lokalu socjalnego oraz innego tytułu uprawniającego do zawarcia umowy najmu lokalu z zasobu Gminy, następuje poprzez zawarcie umowy najmu jednego, wspólnego lokalu socjalnego".

Na skutek zmiany uchwały Rady Miasta z dnia 24 października 2007 r., nr [...] z w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy (Dz.U. Woj. z dnia 5 grudnia 2007 r., nr 850, poz. 5589 ze zm.) uchwałą Rady Miasta Nr [...] z dnia [...] 2009 r. w sprawie zmiany uchwały Nr [...] Rady Miasta z dnia 24 października 2007 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy dotychczasowy § 8 ust. 1 pkt 8 został oznaczony jako § 8 ust. 1 pkt 7.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 31 stycznia 2012 r., III SA/Kr 199/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził nieważność § 8 ust. 1 pkt 7 uchwały Rady Miasta z dnia 24 października 2007 r. Nr [...], w brzmieniu ustalonym uchwałą Rady Miasta z dnia [...] 2009 r. Nr [...].

W uzasadnieniu tego wyroku Sąd wskazał, że "zgodnie z art. 4 ust. 1 powołanej ustawy, Tworzenie warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej należy do zadań własnych gminy. ust. 2 Gmina na zasadach i w wypadkach przewidzianych w ustawie zapewnia lokale socjalne i lokale zamienne, a także zaspokaja potrzeby mieszkaniowe gospodarstw domowych o niskich dochodach. Problematyka lokalu socjalnego uregulowana jest w art. 14 ustawy, przepis ten nakłada na sąd powszechny orzekający o opróżnieniu lokalu obowiązek orzeczenia o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego lub braku takiego uprawnienia, jak również określa przesłanki do otrzymania lokalu socjalnego. Problematyki lokali socjalnych dotyczą przepisy zawarte w rozdziale 4 ustawy (art. 22-25), oraz rozdział 3 ustawy, który zawiera w art. 21 ust 1 pkt 2 upoważnienie ustawowe do określenia przez radę gminy zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, zaś ust. 3 reguluje co w szczególności powinny określać zasady wynajmowania lokali. Analizując zatem § 8 ust. 1 pkt 7 uchwały Rady Miasta z dnia 24 października 2007 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali, należy mieć na uwadze całość regulacji ustawowej dotyczącej lokali socjalnych. Z wskazanej regulacji wynika, że odnośnie lokali socjalnych ustawodawca w ustawie uregulował określone zagadnienia, tym samym rada gminy określając w uchwale w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, problematykę dotyczącą najmu lokali socjalnych musi uwzględniać regulację ustawową dotyczącą lokali socjalnych. Przykładowo analiza norm prawnych zawartych w przepisach art. 23 do 25 ustawy dotycząca lokali socjalnych wskazuje, że przepisy te zawierają normy o charakterze bezwzględnie obowiązującym, tym samym uchwała w sprawie zasad wynajmowania lokali musi bezwzględnie je uwzględniać. Problemem spornym i dyskusyjnym jest charakter prawny normy zawartej w art. 14 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji zakres związania tą normą przy ustalaniu zasad najmu lokali socjalnych w uchwale rady gminy. Zgodnie z art. 14 ust. 2 jeżeli w wyroku orzeczono o uprawnieniu, o którym mowa w ust. 1 (czyli uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego), dwóch lub więcej osób, gmina jest obowiązana zapewnić im co najmniej jeden lokal socjalny. Wykładania językowa w sposób bezsporny prowadzi do wniosku, że w przepisie art. 14 ust. 2 ustawy ustawodawca nie wskazuje jednego lokalu socjalnego, lecz co najmniej jeden lokal socjalny. Ustawodawca dopuszcza zatem, aby w sytuacji gdy w wyroku eksmisyjnym orzeczono o uprawnieniu do lokalu socjalnego dwóch lub więcej osób, osoby te mogły otrzymać więcej niż jeden lokal socjalny. Należy równocześnie zaznaczyć, że ustawodawca dopuszczając w takim przypadku możliwość przyznania więcej niż jednego lokalu socjalnego nie wskazuje przesłanek, ani okoliczności w których może to nastąpić. Taka konstrukcja przepisu art. 14 ust. 2 ustawy wskazuje, że norma w nim zawarta ma charakter semiimperatywny. Normy o takim charakterze wyznaczają pewien minimalny zakres ochrony interesów określonych podmiotów. W tym przypadku ten minimalny zakres ochrony przyznany został osobom co do których sąd w jednym wyroku eksmisyjnym orzekł o uprawnieniu do lokalu socjalnego. Natomiast zakres tej minimalnej ochrony został zapewniony w ten sposób, iż gmina jest obowiązana zapewnić im co najmniej jeden lokal socjalny z dopuszczeniem możliwości przyznania więcej lokali socjalnych. Mając zatem na uwadze charakter normy prawnej zawartej w art. 14 ust. 2 ustawy, rada gminy podejmując uchwałę w sprawie zasad wynajmowania lokali na podst. art. 21 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy nie może wprowadzać takich rozwiązań, których treść zmieniałaby charakter normy prawny zawartej w art. 14 ust. 2 ustawy. A taka sytuacja miała miejsce w rozpoznawanej sprawie. Analizowany § 8 ust. 1 pkt 7 uchwały wprowadził jako rozwiązanie bezwzględnie obowiązujące zasadę, że osobom co do których orzeczono w jednym wyroku o uprawnieniu do lokalu socjalnego przysługuje jeden lokal socjalny. Ten przepis uchwały spowodował zatem, że możliwość uzyskania lokalu socjalnego w przypadku orzeczenia w jednym wyroku eksmisyjnym o uprawnieniu do lokalu socjalnego przysługującego kilku osobom jest węższa niż wynika to z treści normy ustawowej. Tym samym zamieszczając w uchwale przepis § 8 ust. 1 pkt 7 o charakterze bezwzględnie obowiązującym nie dopuszczającym żadnych wyjątków od zasady w nim wyrażonej Rada Miasta spowodowała zmianę treści i charakteru normy ustawowej zawartej w art. 14 ust. 2 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy, a takich kompetencji Rada Miasta nie posiadała. Z tego powodu zdaniem Sądu zasadne jest twierdzenie skarżącej, że przepis § 8 ust. 1 pkt 7 uchwały sprzeczny jest z normą ustawową wynikającą z art. 14 ust. 2 ustawy".

Strona 1/2