Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 lutego 2021 r. sprawy ze skargi S. K. na decyzję Burmistrza N w przedmiocie przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego postanawia skargę odrzucić.
Pismem z daty nadania 19 października 2020 r. skarżący S. K. wniósł do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Krakowie skargę na decyzję Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiocie przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego.
W odpowiedzi na skargę organ wyjaśnił, że skarżący w sprawie o przyznanie świadczeń z funduszu alimentacyjnego osobie uprawnionej występuje, jako dłużnik alimentacyjny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 52 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) - dalej p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie, lub ponaglenie, przewidziany w ustawie. Z powyższego wynika, że wyczerpanie stosownych środków zaskarżenia stanowi podstawową przesłankę dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego.
Ponadto stosownie do treści art. 50 § 1 i § 2 p.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym oraz inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.
W okolicznościach przedmiotowej sprawy zaskarżona decyzja, której daty skarżący nie podał, jest orzeczeniem wydanym w I instancji, co oznacza, że w sprawie nie został wyczerpany tryb wniesienia skargi.
Ponadto jak wynika z akt sprawy, skarżący jako dłużnik alimentacyjny nie był stroną postępowania administracyjnego, wobec tego skarga wniesiona została przez podmiot nie mający przymiotu strony i nie posiadający legitymacji do jej wniesienia.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia, o odrzuceniu skargi, jako niedopuszczalnej.