Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego L. K. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 października 2015 r. sygn. akt. III SA/Kr 1456/15 w sprawie ze skargi K. Ś. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 16 grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie przyznania zasiłku okresowego postanawia: przyznać z sum budżetowych pozostających do dyspozycji Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie radcy prawnemu L. K. wykonującej zawód w Kancelarii Radcy Prawnego przy ul. [...] w M kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 października 2015 r. sygn. akt. III SA/Kr 1456/15, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Ustanowiony dla skarżącego radca prawny wyznaczony przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych w osobie mecenas L. K. w piśmie datowanym na 11.01.2016 r. które do tutejszego wojewódzkiego sądu administracyjnego wpłynęło dnia 11.01.2016 r. wniosła o przyznanie kosztów nieopłacanej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu tytułem sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wedle norm przepisanych. Oświadczyła, że koszty te nie zostały zapłacone w całości ani w części. Przedłożyła sporządzoną przez siebie opinię oraz dowód jej nadania na adres skarżącego.
Mając na uwadze powyższe zaważyć należało, co następuje:
Stosownie do treści powołanego wyżej art. 250 §1 ppsa, wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zasady te od dnia 1 stycznia 2016 r. precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. z 2015 r. poz. 1805). Zamieszczony w tym rozporządzeniu przepis przejściowy przewiduje, że do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji (§22). Opierając się na założeniach logiki formalnej wynikającej z argumentacji a fortiori przyjąć należy, że skoro w myśl powołanego przepisu do spraw wszczętych i niezakończonych stosuje się przepisy dotychczasowe, to tym bardziej do spraw wszczętych i prawomocnie zakończonych zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 02/163/1348 ze zm.). Wskazują na to bowiem wyniki wnioskowania a maiore ad minus. Równocześnie trzeba pamiętać, że sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej jest czynnością o specyficznym charakterze prawnym (szerzej G. Karcz, glosa do postanowienia NSA z 30.06.2006 r. II FZ 353/2006 Lex/el. 2009).
Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w §16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W realiach niniejszej sprawy oświadczenie zostało złożone przez radcę prawnego.
W myśl §2 ust. 2 powołanego rozporządzenia podstawę zasądzenia opłat stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-4. Gdy chodzi o postępowanie przed sądami administracyjnymi konkretyzuje je umieszczony w rozdziale 4 rozporządzenia przepis §14 różnicując w zależności od instancji i przejawionej przez radcę prawnego aktywności wysokość wskaźnika stawki należnego wynagrodzenia. Za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przysługuje radcy prawnemu opłata w wysokości 120 zł stosownie do §14 ust. 2 pkt. 2 lit. b. w związku z pkt. 1 lit. c) powołanego rozporządzenia.
Na mocy §2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia ustalona opłata ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.