Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat K. K. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy związane ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 5 marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia przyznania pomocy społecznej postanawia: przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie adwokat K. K. wykonującej zawód w Kancelarii Adwokackiej przy ul. [...] w K kwotę 120 zł (słownie: sto dwadzieścia złotych złotych) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy związane ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Ustanowiony dla strony adwokat, którego Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła w osobie mecenas K. K. reprezentowała skarżącą przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji za co otrzymała stosowne wynagrodzenie (k. 46). Następnie sporządziła skargę kasacyjną w której sformułowała wniosek o przyznanie taryfowych kosztów zastępstwa adwokackiego z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu z tytułu sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej. Oświadczyła, że koszty te nie zostały opłacone przez skarżącą ani w całości ani w części (k. 77). Adwokat nie brała udziału w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (protokół k. 108).
Wyrokiem z dnia 5 września 2017 r. sygn. akt I OSK 2261/16 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, bez orzekania o wynagrodzeniu za pomoc prawną spełnioną na zasadzie prawa pomocy.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do treści art. 250 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Wobec tego, że skarga kasacyjna została wniesiona w lipcu 2016 r. (k. 83) więc zasady te zgodnie z §22 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2016, poz. 1714) precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2015, poz. 1801).
Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w §3 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W realiach rozstrzyganego przypadku adwokat złożyła takie oświadczenie.
W myśl cytowanego rozporządzenia podstawę zasądzenia opłat stanowi 1/2 opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4 (§4 ust. 1). W konsekwencji w sprawie takiej jak niniejsza, za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej przysługuje wyznaczonej adwokat która prowadziła sprawę przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji opłata w wysokości 120 zł stosownie do §21 ust. 2 pkt. 2 lit. b). Kwota ta odpowiada bowiem 50% stawki określonej w §21 ust. 1 pkt. 1 lit. c) z uwzględnieniem §4 ust. 1 rozporządzenia. Na mocy §4 ust. 3 cytowanego rozporządzenia ustalona opłata ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Z przytoczonych względów orzeczono jak w sentencji.