Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego A. K. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 27 grudnia 2012 r. sygn. akt. III SA/Kr 1820/12 w sprawie ze skargi S. G. na decyzję Wojewody z dnia 2 grudnia 2011 r. nr [....] w przedmiocie wymeldowania postanawia: przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego radcy prawnemu A. K. wykonującemu zawód w Kancelarii Radcy Prawnego przy ul. [....] kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w związku ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 27 grudnia 2012 r. sygn. akt. III SA/Kr 1820/12, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Ustanowiony dla strony radca prawny (k. 23), wyznaczony przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych w osobie mecenasa A. K. (k. 33) sporządził i wniósł skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego odrzucającego skargę strony. W treści sporządzonej skargi kasacyjnej zawarł żądanie przyznania mu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, które nie zostały pokryte w całości ani w części (k. 39).
Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 3 października 2013 r. sygn. akt I OSK 2299/13 wydanym na posiedzeniu niejawnym nie orzekł o wynagrodzeniu dla wyznaczonego radcy prawnego za pomoc prawną udzieloną z urzędu.
W dniu 31 października 2013 r. radca prawny A. K. ponowił swój wniosek o przyznanie nieopłaconych kosztów pomocy prawnej w związku ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej w przedmiotowej sprawie . Wyznaczony radca prawny ponowił także swoje oświadczenie, że opłaty za wykonanie tej czynności w ramach pomocy prawnej przyznanej z urzędu nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 02/153/1270 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zasady te precyzuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 02/163/1349 ze zm.) określając czynności, stawki minimalne i szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielnej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (§1 rozp.)
Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w §16 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W realiach rozstrzyganego przypadku radca prawny złożył takie oświadczenie.
Podstawę zasądzenia opłat stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-4 (§2 ust. 2). Gdy chodzi o postępowanie przed sądami administracyjnymi wysokość stawek minimalnych konkretyzuje umieszczony w rozdziale 5 rozporządzenia przepis §14 ust. 2 różnicując w zależności od instancji i przejawionej przez radcę prawnego aktywności wysokość wskaźnika stawki należnego wynagrodzenia. Za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej przysługuje radcy prawnemu, który nie prowadził sprawy w pierwszej instancji stosownie do §14 ust. 2 pkt. 2 lit. b) opłata w wysokości 180 zł. Kwota ta odpowiada bowiem 75% stawki określonej w §14 ust. 2 pkt. 1 lit. c).
Na mocy §2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia ustalona opłata ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Z przytoczonych względów orzeczono jak w sentencji.