Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Maria Zawadzka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 kwietnia 2015 r. wniosku Z. Ś. o przyznanie prawa pomocy przez ustanowienie adwokata i zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z. Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 października 2014 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia: oddalić wniosek o ustanowienie adwokata
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 6 października 2014 r. nr [...], umorzyło postępowanie odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania Z. Ś. od decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] 2014 r. nr [...] odmawiającej przyznania G. Ś. przyznania świadczenia w formie zasiłku okresowego.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że G. Ś. oświadczyła w piśmie z 29 sierpnia 2014 r., że jej mąż Z. Ś. nie jest jej pełnomocnikiem oraz nie reprezentuje jej w żadnych sprawach. Organ przyjął, że Z. Ś. nie ma kompetencji do działania jako pełnomocnik G. Ś., która była stroną postępowania w sprawie.
Z. Ś. wniósł na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. W skardze zawarł wniosek o przyznanie adwokata z urzędu i zwolnienie od kosztów sądowych. Dnia 22 listopada 2014 r. skarżący złożył formularz "PPF" wnosząc o ustanowienie adwokata i zwolnienie od kosztów sądowych.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie postanowieniem z dnia 21 stycznia 2015 r., sygn. III SA/Kr 1887/14 umorzył postępowanie wywołane wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych i oddalił wniosek o ustanowienie adwokata.
Skarżący wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. tj.: z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej "P.p.s.a.", w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
Stosownie do art. 243 § 1 P.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
Stosownie do treści art. 245 § 2 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.).
Z kolei zgodnie z art. 245 § 3 P.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
Odnośnie wniosku skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych należy wskazać, że zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a P.p.s.a., nie mają obowiązku uiszczania kosztów sądowych strony skarżące działanie lub bezczynność organów w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Sprawa należy do katalogu spraw zwolnionych mocą ustawy z obowiązku uiszczania przez skarżących kosztów sądowych, zatem wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych był bezprzedmiotowy.