Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. P. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi W. P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: I. umorzyć postępowanie wywołane wnioskiem skarżącego w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych, II. oddalić wniosek w pozostałym zakresie.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną.
Określając swój majątek uwidocznił, że w jego skład wchodzi 62 metrowe mieszkanie. Nie posiada żadnych zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego skarżący oszacował na kwotę 2150 zł
Uzasadniając swoje starania odniósł się do okoliczności sprawy.
Z przedłożonych na wezwanie kopii dokumentów źródłowych wynika, że za mieszkanie wraz z mediami skarżący płaci 262 zł plus 151,13 zł zaliczki na koszty remontu, za energię elektryczną 140,10 zł, za gaz 92,07 zł, za telefon 46,36 zł, za telewizję 55,50 zł. Do wypłaty skarżący otrzymuje 776,38 zł zasiłku przedemerytalnego natomiast żona 1461,42 zł emerytury.
Skarżący oświadczył, że nie zbiera rachunków z aptek ani rachunków za rehabilitację żony. Dla wykazania że jednak takie wydatki zmuszony jest ponosić przedłożył kopie kart informacyjnych leczenia. Wynika z nich, że kilka lat temu małżonka przeszła chorobę serca. Od tego czasu podlega kontroli kardiologicznej i zmuszona jest przyjmować przepisywane leki.
Okolicznością znaną z urzędu pozostaje, że także skarżący boryka się pewnymi z problemami natury zdrowotnej (k. 4-6)
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zacząć wypada od tego, że skoro niniejsza sprawa dotyczy choroby zawodowej na co wskazuje również opatrzenie jej symbolem "6200" oznacza to, że skarżący z mocy prawa jest zwolniony z obowiązku uiszczania tak opłat sądowych jak i ponoszenia wydatków (art. 239 pkt. 1 lit. c ppsa w związku z art. 241 ppsa). Jeśli więc skarżący korzysta ze zwolnienia przedmiotowego to w takiej sytuacji procesowej działaniem oczywiście bezcelowym było składanie przezeń wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych (art. 244 § 1 ppsa). O bezprzedmiotowości takiego żądania przesądza, bowiem aktualizowana determinantami prawnymi realna możliwość uzyskania zwolnienia od kosztów sądowych w tym trybie. Innymi słowy skoro skarżąca ma już z mocy prawa to, czego chce, to równocześnie nie może domagać się tego samego na wniosek.
Z tych względów należało postanowić jak w punkcie pierwszym działając na zasadzie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt. 7 ppsa.
Równocześnie godzi się zauważyć, że bezprzedmiotowość jego wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje bez wpływu na drugie z żądań skarżącego a mianowicie ustanowienia adwokata. Zgodnie bowiem z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją przedstawionego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 § 3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, uprzedniego złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt. 2 ppsa).