Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Pasternak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku G. P. o ustanowienie adwokata w dniu 24 października 2014 r. w sprawie ze skargi G. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 18 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym, ustanawiając dla niego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka
W skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 18 grudnia 2013 r. nr [...] G. P. zawarł wniosek o przyznanie prawa pomocy przez ustanowienie adwokata. Następnie w nadesłanym urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący podał, że jest właścicielem jednego piętra o powierzchni ok. 100 m2 w starej kamienicy w L, a czynsz za wynajem lokali mieszkalnych w tej kamienicy zajął komornik na poczet zadłużenia z tytułu zaległości alimentacyjnych wynoszących ok. 140.000 zł. Według oświadczenia skarżącego, nie posiada on innych nieruchomości, oszczędności, ani przedmiotów wartościowych. Ponadto skarżący podał, że jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, ustalony stopień niepełnosprawności został mu przyznany na stałe, a z uwagi na stan zdrowia pozostaje w stałym leczeniu (wydatki na leki wynoszą ok. 100 zł). Dochód skarżącego stanowi zasiłek stały w kwocie 529 zł. Skarżący oświadczył też, że mieszka w hotelu robotniczym, gdzie prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, a miesięczna opłata za mieszkanie wynosi 620 zł.
Postanowieniem z dnia 7 marca 2014 r. referendarz sądowy WSA w Krakowie oddalił wniosek skarżącego o ustanowienie adwokata.
Od powyższego postanowienia skarżący wniósł sprzeciw, w którym nie zgodził się ze stanowiskiem referendarza odmawiającym przyznania adwokata z urzędu w sprawach, w których zaskarżone decyzje organów administracyjnych są niezgodne z prawem, a niektóre decyzje - w ocenie skarżącego - zostały wydane z rażącym naruszeniem prawa. Skarżący nie zgodził się również z twierdzeniem referendarza, że nie podjął negocjacji w sprawie zawarcia kontraktu socjalnego, gdyż - jak twierdzi - zawsze stawiał się na wezwania do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, a przypadku, gdy nie mógł tego uczynić - usprawiedliwiał swoją nieobecność. Skarżący zarzucił, że organy pomocy społecznej wydały 143 decyzje niezgodne z prawem, część z nich została zaskarżona do WSA w Krakowie i brak profesjonalnego pełnomocnika może spowodować wydanie niekorzystnych dla niego wyroków, a nadto nie będzie mógł wnieść skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
WSA w Krakowie postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2014 r. oddalił wniosek skarżącego o ustanowienie adwokata.
G. P. wniósł zażalenie na postanowienie WSA w Krakowie i Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2014 r. uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
Zarządzeniem z dnia 17 września 2014 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy przez:
a) nadesłanie dokumentów dotyczących zobowiązań alimentacyjnych,
b) nadesłanie umów najmu należących do niego lokali mieszczących się w kamienicy w L,
c) nadesłanie dowodów wpłaty za mieszkanie w hotelu robotniczym i wyjaśnienie skąd ma środki na pokrycie tych należności,
d) wyciągów z rachunku bankowego,
e) wyjaśnienie, czy otrzymuje skarżący jakąś pomoc z organizacji kościelnych, czy innych organizacji charytatywnych, a jeżeli tak to w jakiej formie i w jakiej wysokości oraz nadesłanie dokumentów związanych z tą pomocą,