Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Agnieszka Góra po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2011r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. S. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 17 stycznia 2011r. znak: [...] w przedmiocie choroby zawodowej p o s t a n a w i a I. umorzyć postępowanie w sprawie zwolnienia od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącej radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych.
W dniu 10 lutego 2011r. skarżąca H. S. złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 17 stycznia 2011r. wydaną w przedmiocie choroby zawodowej.
Strona skarżąca domaga się zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika z uwagi na samotność, bardzo niską emeryturę, bardzo zły stan zdrowia, z czym związane są ogromne wydatki, a co za tym idzie - brak wystarczających środków, koniecznych do uiszczenia kosztów i ustanowienia radcy prawnego z wyboru.
Odnosząc się do wniosku skarżącej o zwolnienie od kosztów sądowych, orzekający umorzył postępowanie w tej kwestii. Z przepisu bowiem art. 239 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - wynika, iż nie mają obowiązku uiszczania kosztów sądowych strony skarżące działanie lub bezczynność organów w sprawach m.in. z zakresu pomocy i opieki społecznej, dotyczących statusu bezrobotnego, zasiłków oraz innych należności i uprawnień przysługujących osobie bezrobotnej, dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych i rehabilitacyjnych, ze stosunków pracy i stosunków służbowych itp. Ponieważ przedmiotowa sprawa należy właśnie do katalogu spraw zwolnionych mocą ustawy z obowiązku uiszczania przez skarżących kosztów sądowych - orzekający na podstawie art. 161 par. 1 pkt 3 w zw. z art. 239 cyt. ustawy umorzył postępowanie w tej kwestii.
Odnosząc się natomiast do wniosku skarżącej o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, zważono co następuje.
Zdaniem orzekającego, wniosek skarżącej zasługuje na uwzględnienie.
Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, iż skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe samodzielnie. Jest osobą w podeszłym wieku, schorowaną, utrzymująca się jedynie z emerytury w wysokości 1096,48 zł. Nie wskazuje żadnych osób bliskich.
Z akt sprawy wynika, iż skarżąca posiada mieszkanie spółdzielcze o pow. 50 m2. Nie wykazuje natomiast we wniosku o przyznanie prawa pomocy faktu posiadania wartościowych ruchomości czy też oszczędności.
Instytucja zwolnienia od kosztów sądowych i przyznania kwalifikowane zastępstwa prawnego stanowi w istocie pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania siebie i rodziny. Ubiegający się o taką pomoc winien więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.
Zgodnie z art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane, gdy osoba wykaże, iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym - gdy wykaże, iż nie w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu siebie i rodziny.