Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2013r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. A. na uchwałę Rady Gminy z dnia 28 grudnia 2012r. Nr [....] w przedmiocie rozpatrzenia skargi Pana J. A. na działalność Wójta Gminy p o s t a n a w i a : odrzucić skargę.
W dniu 28 grudnia 2012r. Rada Gminy podjęła uchwałę Nr [....] w sprawie rozpatrzenia skargi Pana J. A. na działalność Wójta Gminy. Uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) w związku z art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.). Zgodnie z § 1 tej uchwały skarga J. A. na działalność Wójta Gminy w sprawie niewłaściwego gospodarowania nieruchomością położoną w miejscowości K. została uznana za bezzasadną.
Pismem z dnia 4 lutego 2013r. J. A. wniósł skargę na powyższą uchwałę Rady Gminy, domagając się jej uchylenia.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, gdyż uchwała podjęta przez radę gminy w trybie postępowania skargowego, regulowanego przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, nie podlega zaskarżeniu na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przedmiotem zaskarżenia w niniejszym postępowaniu jest uchwała Rady Gminy z dnia 28 grudnia 2012r. wydana na podstawie art. 229 Kodeksu postępowania administracyjnego, dotycząca rozpatrzenia skargi J. A. na Wójta Gminy. Przedmiotem skargi jest zatem uchwała wydana przez organ administracyjny w ramach przewidzianego w Dziale VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm., zwanej dalej Kpa) postępowania w sprawie skarg i wniosków.
Podstawową kwestią w niniejszej sprawie jest kwestia dopuszczalności wniesienia opisanej powyżej skargi na uchwałę wydaną w sprawie skargi z Działu VIII Kpa do sądu administracyjnego.
Zakres kontroli działalności administracji publicznej i stosowania przez wojewódzkie sądy administracyjne środków przewidzianych w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 z późn. zm.) określa art. 3 § 1-3 tej ustawy. Obejmuje on m.in. skargi na: decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, lub rozstrzygające sprawę co do istoty, a także inne niż określone w pkt 1-3 § 2 art. 3 w/w ustawy akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Zaskarżona niniejszą skargą uchwała rady gminy rozstrzygająca skargę z Działu VIII Kpa pozostaje poza wskazanym w art. 3 cytowanej ustawy zakresem kognicji sądu administracyjnego. Nie jest ona bowiem ani rozstrzygnięciem indywidualnym mającym postać decyzji administracyjnej lub postanowienia, ani też nie może być kwalifikowana jako "inny akt lub czynność z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa" (por. m.in. A. Matan w: G. Łaszczyca, Cz. Martysz, A. Matan, "Kodeks postępowania administracyjnego", Zakamycze 2005, tom II, str. 545-546). Istotą bowiem uregulowanych w Dziale VIII Kpa skarg jest uruchomienie jednoinstancyjnego postępowania administracyjnego o charakterze uproszczonym, kończącego się czynnością materialno-techniczną - zawiadomieniem (por. wyrok NSA z dnia 1 grudnia 1998r., sygn. akt III SA 1636/97, niepublikowany, cyt. za M. Jaśkowską w: M. Jaśkowska, A. Wróbel, Kodeks Postępowania Administracyjnego - komentarz, Zakamycze 2000, str. 1025). A zatem rozstrzygnięcie takiej skargi nie następuje drogą decyzji, lecz czynności materialno-technicznej - zawiadomienia, nie mającego charakteru aktu administracyjnego władczo rozstrzygającego o prawach i obowiązkach jednostki wynikających z przepisów prawa administracyjnego, a zatem nie podlegającego kognicji sądu administracyjnego. Zawiadomienie takie wywiera trojakie skutki: zakończenie postępowania skargowego w odniesieniu do sprawy, która była jej przedmiotem, możliwość wniesienia kolejnej skargi będącej wynikiem niezadowolenia ze sposobu załatwienia pierwszej skargi (art. 227 Kpa) oraz możliwość zastosowania trybu z art. 239 Kpa wobec ponowionej skargi. Na takie zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi nie służy jednakże skarga do sądu administracyjnego, ocena zatem prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów Działu VIII Kpa nie podlega kognicji sądu administracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 9 grudnia 1999r., sygn. akt III SAB 7/99, ONSA 2001, nr 1, poz. 27). Z tego względu będąca przedmiotem niniejszej skargi uchwała rady gminy będąca w istocie zawiadomieniem o sposobie załatwienia skargi z Działu VIII Kpa nie podlega kognicji sądu administracyjnego.
Jak z powyższego wynika, brak w niniejszej sprawie podstaw prawnych do rozpoznania skargi na uchwałę - zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi wniesionej w trybie Działu VIII Kpa. W tym stanie rzeczy, ponieważ zaskarżona w niniejszej sprawie czynność rady gminy nie mieści się w granicach kognicji sądu administracyjnego wyznaczonej treścią art. 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 tej ustawy, który stanowi, że sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.