Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 września 2013 r. sprawy ze skargi S. S. na uchwałę Rady Miasta z dnia 10 października 2012 r. Nr [....] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Miejskiej oraz tymczasowych pomieszczeń postanawia odrzucić skargę.
W dniu 12 marca 2013 r. S. S. wniósł za pośrednictwem organu skargę na uchwałę Rady Miasta z dnia 10 października 2012 r. Nr [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy oraz tymczasowych pomieszczeń.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta podniósł zarzut niedopełnienia wymogu bezskutecznego uprzedniego wezwania Rady Miasta do usunięcia naruszenia prawa lub interesu prawnego przedmiotową uchwałą, wnosząc o odrzucenie skargi z tego powodu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Jak wynika z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 271 ze zm.), skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
Podstawą do wniesienia do sądu administracyjnego skargi na uchwałę będącą aktem prawa miejscowego, jest art. 3 § 2 pkt 5 cytowanej ustawy w związku z art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Warunkiem zatem wniesienia do sądu administracyjnego skargi na uchwałę organu gminy jest jej poprzedzenie wezwaniem organu gminy, który wydał kwestionowaną uchwałę, do usunięcia naruszenia. Dopiero bezskuteczność takiego wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia umożliwia zaskarżenie uchwały do sądu administracyjnego.
W przedmiotowej sprawie powyższy warunek uprzedniego wezwania do usunięcia naruszenia, nie został spełniony.
Jak wskazano wyżej skargę na uchwałę organu gminy z zakresu administracji publicznej w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym można wnieść do sądu administracyjnego po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia. Otóż z akt sprawy nie wynika, aby skarżący kierował przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego jakiekolwiek wezwanie w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym do Rady Miasta o usunięcie naruszenia jego interesu prawnego wywołanego zaskarżoną uchwałą. W aktach sprawy znajduje się jedynie wezwanie skarżącego skierowane do Rady Miasta z dnia 27 grudnia 2012 r. - które to pismo wskazano w skardze jako wezwanie do usunięcia naruszenia prawa - ale dotyczy ono naruszenia prawa lub interesu prawnego skarżącego uchwałą Rady Miasta z dnia 24 października 2007 r. nr [...] w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy, a nie przedmiotową uchwałą Rady Miasta z dnia 10 października 2012 r. Nr [...].
Wobec zatem brzmienia cytowanych powyżej przepisów tj. art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 52 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy stwierdzić, że skarżący nie spełnił przesłanki warunkującej skuteczne skierowanie skargi do sądu administracyjnego. Wniesienie bowiem do sądu administracyjnego skargi bez uprzedniego wyczerpania przysługującego mu środka zaskarżenia jest niedopuszczalne i skutkuje odrzuceniem skargi, stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Podkreślić należy, że okoliczność niewyczerpania przysługującego skarżącemu środka zaskarżenia nie stanowi braku formalnego skargi o jakim mowa w art. 58 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.