Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia NSA Grażyna Danielec po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2008r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej S. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 lipca 2007 r., sygn. akt. III SA/Kr 380/07 odrzucające skargę p o s t a n a w i a odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 31 lipca 2007r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę S. S. Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru, postanowienie to zostało skarżącemu doręczone w dniu 06.03.2008r. wraz z pouczeniem o prawie wniesienia skargi kasacyjnej i zasadach jej wnoszenia.
Pismem z dnia 02.04.2008r. S. S. wniósł skargę kasacyjną sporządzoną osobiście.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1271), na postanowienie wydane przez wojewódzki sąd administracyjny odrzucające skargę przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Obowiązujące przepisy przewidują jednak szereg wymogów formalnych i materialnych, które musi spełniać skarga kasacyjna. W szczególności z art. 175 cyt. powyższej ustawy wynika, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, sama strona postępowania nie ma bowiem tzw. zdolności postulacyjnej do wniesienia skargi kasacyjnej. O konieczności dochowania tego wymogu został skarżący pouczony (zaskarżone postanowienie zostało mu doręczone wraz z uzasadnieniem i pouczeniem w dniu 6 marca 2008r.). Tymczasem skarga kasacyjna S. S. w przedmiotowej sprawie została sporządzona przez niego osobiście, a nie przez zawodowego pełnomocnika, tj. adwokata lub radcę prawnego. Nie zachowane zatem zostały niezbędne formalne wymogi skargi kasacyjnej (por. m.in. wyrok SN z 14 stycznia 1997r., ICZ 23/97, OSNC 1997, nr 6-7, poz. 77). Dlatego też złożoną w przedmiotowej sprawie skargę kasacyjną należy uznać za niedopuszczalną i zgodnie z treścią art. 178 cyt. wyżej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi została ona przez Sąd odrzucona.
Sąd pragnie zauważyć także, iż to na skarżącym ciąży obowiązek informowania sądu o zmianie adresu (art. 70 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z dnia 30 sierpnia 2002 roku (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z poz. zm.).
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.