Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Pasternak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku S. S. o wstrzymanie wykonania decyzji w dniu 3 lipca 2015 r. w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 lutego 2015 r. znak: [...] w przedmiocie rejestracji pojazdu postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
W skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z Dnia 9 lutego 2015 r. znak: [...] skarżący S. S. wniósł o wstrzymanie wykonania tej decyzji. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że samochód Opel Vectra 2.0 DTI Kombi jest wykorzystywany w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej - S. S. Firma "A", w szczególności do transportu towarów i załatwiania bieżących spraw związanych z prowadzona działalnością. Samochodem tym synowie wożą go również do lekarza, a z uwagi na stan zdrowia i liczne schorzenia wizyty te są częste. Z uwagi na niebezpieczeństwo nagłego pogorszenia stanu zdrowia musi mieć możliwość używania samochody cały czas, w razie konieczności natychmiastowego udania się do lekarza. Skarżący załączył karty informacyjne z leczenia szpitalnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej ppsa, wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, jednakże po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z treści przytoczonego przepisu jednoznacznie wynika, iż zasadą jest, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie powoduje wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, zatem wniosek strony skarżącej o wstrzymanie zmierza do zastosowania przez sąd wyjątkowej instytucji, jaką jest wstrzymanie wykonania ostatecznej decyzji lub postanowienia. Przesłankami uzasadniającymi wstrzymanie są grożące niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Należy podkreślić, że do strony skarżącej należy wskazanie w uzasadnieniu wniosku okoliczności przemawiających za tym, że wykonanie zaskarżonego aktu grozi wyrządzeniem znacznej szkody lub wywoła skutki trudne do odwrócenia. Strona powinna zatem we wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji lub postanowienia w sposób przekonujący przedstawić okoliczności świadczące o tym, że przesłanki, o których mowa w art. 61 § 3 ppsa, faktycznie zaistnieją oraz wskazać na konkretne przyczyny uzasadniające możliwość nastąpienia sytuacji, która spowoduje zajście choćby jednej z przesłanek wymienionych w art. 61 § 3 ppsa. Strona powinna wskazać we wniosku konkretny stan faktyczny oraz materiał dowodowy na jego poparcie.
W niniejszej sprawie należało wstrzymania zaskarżonej decyzji. W ocenie Sądu skarżący uprawdopodobnił, że wykonanie decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody.
Mając na uwadze okoliczność, że przedmiotowy samochód wykorzystywany jest w prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej, pozbawienie skarżącego możliwości korzystania z niego w znacznym stopniu uniemożliwi prowadzenie tej działalności, co niewątpliwie będzie skutkowało uniemożliwieniem osiągania dochodów, prowadząc do niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody. Jest także oczywiste, że będzie się wiązało z koniecznością posiadania innego środka transportu, co będzie się wiązało z ze znacznym obciążeniem finansowym. Obciążenie to byłoby konieczne, zważywszy, że samochód wykorzystywany jest przez skarżącego do kontynuowania leczenia z uwagi na wszczepiony rozrusznik serca. Nie mają natomiast znaczenia dla oceny skutków wykonania zaskarżonej decyzji okoliczność, że samochód wykorzystywany jest przez synów skarżącego, ponieważ w tej sytuacji istnieje możliwość korzystania z publicznych środków transportu. Reasumując Sąd uznał, że skarżący uprawdopodobnił, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje zaistnienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody.
Wobec powyższego, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ppsa należało orzec jak w sentencji postanowienia.