Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski Sędziowie WSA Ewa Michna (spr.) WSA Barbara Pasternak Protokolant Małgorzata Krasowska-Świt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2018 r. sprawy ze skargi E. K. na czynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 23 maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie propozycji zatrudnienia dla funkcjonariusza postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, działając na podstawie 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. poz. 1948) - złożył E. K. (dalej jako skarżąca) w piśmie z 23 maja 2017 r. (doręczonym 25 maja 2017 r.) propozycję określającą warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej. Zaproponowane warunki zatrudnienia, po ich przyjęciu, miały obowiązywać od 1 czerwca 2017 r. Organ pouczył skarżącą, że w terminie 14 dni od dnia otrzymania propozycji powinna złożyć pisemne oświadczenie o przyjęciu lub odmowie przyjęcia propozycji. Niezłożenie oświadczenia w tym terminie równoznaczne było z odmową przyjęcia propozycji zatrudnienia. W przypadku odmowy przyjęcia propozycji zatrudnienia, stosunek służbowy skarżącej miał wygasnąć po upływie 3 miesięcy licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym skarżąca złożyła oświadczenie o odmowie przyjęcia propozycji zatrudnienia lub upływie terminu do złożenia oświadczenia, jednak nie później niż 31 sierpnia 2017 r. W ww. pisemnej propozycji zawarto też stwierdzenie, że "wygaśnięcie stosunku służbowego traktuje się jak zwolnienie ze służby".
Skarżąca 30 maja 2017 r. złożyła oświadczenie o przyjęciu propozycji pracy. Z kolei 31 maja 2017 r. skarżąca złożyła odwołanie od złożonej jej propozycji. W odpowiedzi, Zastępca Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w piśmie z 27 czerwca 2017 r., poinformowała skarżącą, że w tego typu sprawach odwołanie nie przysługuje. Wskazała również, że każda organizacja związkowa będzie uprawniona do przedstawienia "Zespołowi" przypadków niewywiązywania się z porozumienia zawartego 1 marca 2017 r. przez przedstawicieli związku zawodowego "Solidarność" z Szefem Krajowej Administracji Skarbowej. W piśmie zostały wymienione w punktach czynności, do których mieli być upoważnieni członkowie "Zespołu". Nie został natomiast dołączony tekst porozumienia, na który powołał się organ. Pismo zostało doręczone 3 lipca 2017 r.
Na złożoną propozycję pracy skarżąca pismem z 30 listopada 2017 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. W skardze wniosła również o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, podnosząc, że kierowane do niej pisma nie zawierały żadnych pouczeń prawnych o środkach zaskarżenia.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wnioskując o odrzucenie skargi, wskazał, że złożona propozycja pracy nie stanowiła aktu lub czynności, o której mowa w art. 3 § 2 pkt. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) - dalej "P.p.s.a."- tj. aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej. Nadto z ostrożności procesowej, organ wniósł o oddalenie skargi. Obydwa swoje stanowiska obszernie uzasadnił.
Zdaniem organu skarga zasługiwała na odrzucenie także z powodu niedochowania braków formalnych skargi. W szczególności, przed wniesieniem skargi do sądu, skarżąca nie dokonała formalnego wezwania Dyrektora Izby Administracji Skarbowej do usunięcia naruszenia prawa, w trybie ówcześnie obowiązującego art. 52 § 3 P.p.s.a. Co prawda sąd, po wniesieniu skargi, mógł uznać, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy skarżącej i rozpoznać skargę, jednak samą skargę wnosić należało w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. Jak wywodził organ, skarżąca nie dokonała formalnego wezwania organu na piśmie, a organ nie udzielił odpowiedzi, zatem skarżąca nie zachowała trybu przewidzianego do wniesienia skargi. Skargę należało zatem odrzucić na podstawie art. 58 pkt. 6 P.p.s.a.