Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. F. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania pierwszej instancji I. zwolnić skarżącego od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną oraz dwiema córkami.
Określając swój majątek uwidocznił, że należy do niego 100 metrowy dom. Nie posiada żadnych zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego skarżący oszacował na kwotę 1370 zł wyjaśniając, że składa się na to 370 zł jego renty oraz 1000 zł wynagrodzenia żony za pracę.
Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że jest po przebytych trzech zawałach serca. Będąc osobą z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności musi korzystać z pomocy innej osoby w pełnieniu ról społecznych. Obie córki uczą się. Rodzinie brakuje środków na lekarstwa, bieżące utrzymanie oraz opłacenie mediów.
Ponieważ nie to jedyna sprawa jaką skarżący inicjuje przed tutejszym Wojewódzkim Sądem Administracyjnym wiec okolicznością znaną z urzędu postaje, że należy 40 arowa działka. Informację taką ujawnił był bowiem w sprawie prowadzonej do sygn. akt III SA/Kr 211/08.
Mając na uwadze powyższe zaważyć należało, co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 1 ppsa osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym o ile - poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne" (art. 252 ppsa), a owa "dokładność" stopniowana jest przekonaniem sądu, które ma być "dostateczne". Zgodnie bowiem z art. 255 ppsa jeżeli oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych względnie wzbudzi wątpliwości można zażądać od strony dodatkowych oświadczeń oraz przedłożenia dokumentów źródłowych. Zestawienie tych przepisów pozwala dojrzeć przyjętą przez ustawodawcę konstrukcję prawną, która opiera się na założeniu, że jeżeli oświadczenie strony pozwala na zorientowanie się co do tego, czy stać ją będzie na uiszczenie wymaganych kosztów a przy tym oświadczenie to nie wzbudza jakichś istotnych wątpliwości względnie jeśli tyczą one nieistotnych składników stanu majątkowego strony lub jej sytuacji rodzinnej to tym samym nie ma obowiązku wzywania strony o składanie dodatkowych oświadczeń czy przedkładanie dokumentów źródłowych. Konkludując należy stwierdzić, że jeżeli na podstawie przyjętego oświadczenia sąd dojdzie do przekonania, że ma do czynienia z osobą "biedną" w potocznym tego słowa znaczeniu lub jeśli stwierdzi, że wymagane koszty pozostają w takiej dysproporcji z deklarowanym przez nią stanem majątkowym, że strony najzwyczajniej albo nie będzie stać na ich pokrycie albo odbędzie się to kosztem istotnego uszczuplenia jej majątku (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa) to może wydać rozstrzygniecie bez konieczności prowadzenia dodatkowych czynności (por. także orz. SN z 25 stycznia 1937 r., C II 2301/36, PPiA 37/2/104).